Disable_right_click


Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Κάτι που άκουσα...

Οι αμαρτίες μας δεν εμποδίζουν το Θεό να μας πλησιάσει. Το ίδιο μας αγαπά ο Θεός! Εμείς εμποδιζόμαστε με τις αμαρτίες μας να εισπράξουμε την αγάπη του Θεού*.
Και θυμήθηκα αυτή την ανάρτηση... 
Θεέ μου, με πόση μικρότητα συμπεριφερόμαστε πολλές φορές... Κάνουμε μια "καλή" πράξη και αμέσως περιμένουμε σαν στυγνοί έμποροι** το ανταπόδωμα... Είμαστε αυτό που έλεγε και ένας φίλος από Καναδά pathetic... Κι όταν έρθουν οι πτώσεις μας, αρχίζουμε και λέμε: "Τώρα; Πώς να με συγχωρέσει ο Θεός; Τώρα πού και πώς να με πλησιάσει";

Λοιπόν, τέρμα οι θεωρίες, τα μεγάλα λόγια και τα μακροσκελή κηρύγματα. Ώρα να περάσουμε στην πράξη. Ώρα ν'αρχίσουμε ν'ανασάνουμε λίγο καθαρό πνευματικό οξυγόνο... Που δεν είναι άλλο απ'τη μετάνοια. Την αλλαγή του μυαλού μας δηλαδή.
Καλή εφαρμογή σ'όλους μας.

υγ*: Τα λόγια αυτά είναι του π.Βαρνάβα Γιάγκου (εδώ -18:00 min) και μου το'στειλε ο φίλος Χρήστος τον οποίο και ευχαριστώ πολύ!
υγ**: Διάβασα πρόσφατα και τον "Έμπορο της Βενετίας" του W.Shakespear και επηρεάστηκα :) 

5 σχόλια:

  1. Ακριβώς φίλε μου. Αφορμές έχουμε όλοι για να αλλάξουμε (πώς έλεγε ο πασχαλίδης, είχες πει πως όλα αλλάζουν, φτάνει μόνο μια αφορμή). Και όταν το επιχειρήσουμε, όταν μετανοήσουμε, τότε αλλάζει ο λογισμός και οι πράξεις μας.
    Να τον ακούτε τον Σεβάχ :)
    Καλόν αγώνα σε όλους μας και να τον χαρούμε.
    Καλημέρες με χαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πανέμορφη η εικόνα....κι ακόμη πιο όμορφο το κείμενο που το συνοδεύει...πόσο δίκιο έχει...από μόνοι μας απομακρυνόμαστε!!!!
    Καλό σου απόγευμα :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τελικά,
    μήπως και η οικονομία του Θεού
    ένα μικρό εμπόριο είναι;

    ερωδιός

    ΑπάντησηΔιαγραφή