Δύο αθώες παιδικές ψυχούλες,αποφασίζουν να εισχωρήσουν
και να κλειστούν μέσα στα σώματα δύο ενηλίκων.
Μέσα από εκεί θέλουν να ζήσουν τη ζωή των μεγάλων,
να νιώσουν και να δώσουν αγάπη.
Δύο ευαίσθητες παιδικές καρδούλες που θέλουν
να χτυπούν μαζί με τις καρδιές των άλλων.
Όμως,σιγά σιγά σταδιακά συνειδητοποιούν πως,
οι μεγάλοι ακούν μόνο τον ήχο της δικής τους φωνής
και οι καρδιές τους χτυπούν μονάχα για τον εαυτό τους.
Τα δύο παιδιά πια βλέπουν πώς ο κόσμος,
όπως τον είχαν φανταστεί στο δικό τους μυαλό,
ήταν τελικά μόνο μια πλάνη.
Έτσι με θλιμμένα προσωπάκια αποφασίζουν,
να πετάξουν και να γυρίσουν στον δικό τους κόσμο,
εκείνον, των ονείρων που είναι φτιαγμένος από ευφορία και μουσική
με την γλυκύτητα και αθωότητα της παιδικής ψυχής .
Ένας ονειροπόλος Παράδεισος που σε αυτόν
δεν θες να μεγαλώσεις ποτέ.
του Ταξιδευτή κ Ονειρευτή
παραδεισενιο θα πω!
ΑπάντησηΔιαγραφήυπεροχο!
Καλημέρα!!!! Στη σημερινή σου ανάρτηση για κάποιο άγνωστο λόγο μου θύμισες τον Πίτερ Παν...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά και να περνάς όμορφα :)
Πολυ Ωραιο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Σεβάχ μου!
Εγώ που είμαι πια γιαγιά μπορώ να σου το πω καλύτερα.Προχθές που κοιμότανε δίπλα μου ο εγγονός μου κάποια στιγμή ξύπνησα και τον κοιτούσα..ένας άγγελος..στο μαξιλάρι..η αθωότητα σε μορφή ..
ΑπάντησηΔιαγραφή