Σαν ταξίδι, σαν άνεμος

Μέσα απ'τις κρυφές ρυτίδες της ζωής αρχίζεις να συνειδητοποιείς πως ο χρόνος υπάρχει μόνο και μόνο για να δίνει μια συνέχεια. Στα πάντα. Μια αλληλουχία ήχων, συναισθημάτων, χρωμάτων, καταστάσεων, ρυθμών. Και σ'αυτό το ατέλειωτο γαϊτανάκι, εσύ προσπαθείς να βρεις τη θέση τη δικιά σου. 

Μα απορείς. Πώς γίνεται το ίδιο δέντρο τη μια να χαμογελάει στη γλυκιά ζέστη του καλοκαιριού και την άλλη να στέκεται γυμνό και άχρωμο στη βουβή παγωνιά του χειμώνα. Πώς γίνεται ο ουρανός τη μια να'ναι γλυκό άπειρο και την άλλη σκληρό σκοτάδι, έρεβος.

Κάθε μέρα και μια καινούρια παράσταση. Ψίθυροι ν'ακούγονται και να κοπάζουν. Αυλαία ν'ανοίγει, να κλείνει. Μάτια από κάτω ν'ακολουθούν το περίγραμμα του κορμιού σου, μα ελάχιστα να'ρχονται να συναντηθούν με την ψυχή σου. Είναι σπάνιο πράγμα η συνάντηση ψυχών. Γι'αυτό και τόσο πολύτιμο. Θέλει μάτια καθαρά(1). Θέλει την τόλμη της αθωότητας και τη γενναιότητα του αγώνα. 

Προσπάθεια: αυτή είν'η λέξη που προβάλλει αυθόρμητα μέσα απ'τις λέξεις που πληκτρολογώ. Θυμάσαι το παράδειγμα με την πεταλούδα(2); Θέλει να μην το βάζεις κάτω. Να'σαι ποτάμι που κυλάει κι όχι στάσιμος βάλτος. Ο άνθρωπος που δεν τα παρατάει έχει στην ψυχή του όλες αυτές τις κρυμμένες δυνάμεις για ν'αγαπήσει. Δεν περιμένει ν'αγαπηθεί. Λέγεται πως μελαγχολία είναι η αξόδευτη αγάπη(3)...

Η ζωή θα συνεχίσει να κυλάει. Με τους δικούς της ρυθμούς. Κι εσύ; Εσύ; Έχεις κάπου να ξαποσταίνεις τις νύχτες; Έχεις ανακαλύψει τη σταυρωμένη Aγάπη; Αυτή που τόσο σιωπηλά, απροϋπόθετα καλύπτει ολόκληρο το γαλαξία; Σαν άπειρα ξοδεμένο γαλάζιο(4). Σαν ταξίδι, σαν άνεμος. Σαν ευχή που περιμένει να εκπληρωθεί...

___________________________________________________
1.  ευαγγέλιο (Λουκά, 11,34)
2.  Link εδώ
3. Φράση απ'το βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη, "Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης"
4. Του Ελύτη. Εδώ.

Πάντα με μια ανάσα

Πολλές φορές θες να καταφέρεις κάτι, μα οι συνθήκες δε στο επιτρέπουν. 

Μην απογοητευτείς.

Εκείνες τις στιγμές να θυμάσαι πως κάθε νέα προσπάθεια πάντα ξεκινά με μια ανάσα. 

Πάρε μια βαθιά ανάσα και ξεκίνα ξανά. 

Πού ξέρεις... 

Μπορεί το νέο σου ταξίδι να κάνει τα όνειρά σου πάλι πουλιά.

Καλό ξημέρωμα, αδέρφια. Να'στε πάντα καλά. Με πολλή αγάπη. 

Μη φοβηθείς την περιπέτεια!

Τα πλοία, όταν είναι στο λιμάνι, είναι ασφαλή. Αλλά δε φτιάχτηκαν γι'αυτό...
John Seed

πηγή: εδώ

Ελπίδα! Η ζωή νικά τον καρκίνο!

Χωρίς περιττά λόγια.

Αυτά τα απλά

Έχεις σκεφτεί ότι ίσως αυτό που λείπει απ'τις ζωές μας είναι το ειλικρινές χαμόγελο; 
Αρχίζω να το πιστεύω βαθιά...
Αυτά τα απλά, 
τα απροσποίητα,
τα απροϋπόθετα πράγματα
είναι που μπορούν ν'αλλάξουν τις ζωές μας.

Καλό ξημέρωμα να'χεις. Να εύχεσαι. Για όλο τον κόσμο.

Δεν είμαστε ποτέ μας μόνοι

Θυμήθηκα μόλις τον Π. Ένα παιδάκι 9 χρόνων -όταν τον γνώρισα- σκέτο αγγελούδι. Είχε έρθει για μερικές μέρες στην κατασκήνωση που ήμουν κι εγώ. Ο Π. είχε τα πιο καθαρά μάτια που είχα δει ποτέ μου. Τόσο γλυκά, τόσο φωτεινά, τόσο αθώα και τόσο σοβαρά. Οι κρίσιμες δυσκολίες του (φοβερά προβλήματα υγείας) δεν τον πτοούσαν. Όταν χαμογελούσε, έλεγες πως ο ουρανός έστειλε ένα αγγελούδι για να σκορπίζει χαρά σ'όλη τη γη. Αυτός ήταν ο Π. με πολύ λίγα λόγια.

Ένα βράδυ -πρέπει να'ταν περασμένα μεσάχυχτα- μπαίνω μέσα στο σπιτάκι και βλέπω τον Π. καθισμένο στο κρεβάτι του να κοιτάζει έξω απ'το παράθυρο. Τον πλησιάζω σιγά-σιγά, για να μη ξυπνήσω τα υπόλοιπα παιδιά, και του λέω: "Πάμε μια βόλτα έξω. Έλα να κάνουμε μαζί σκοπιά, να φυλάξουμε την κατασκήνωση". Φόρεσε τη ζακέτα του, τα παπουτσάκια του και βγήκαμε μαζί έξω. 

Παρόλο που ήταν Ιούλιος, είχε ψύχρα στο ψηλό βουνό -1400 υψόμετρο. Ο ουρανός πεντακάθαρος. Το φεγγάρι φώτιζε τα έλατα και δημιουργούσε ένα υπέροχο σκηνικό. Στο βάθος του ορίζοντα η μεγάλη πόλη και η θάλασσα φαίνονταν τόσο όμορφα, σα ζωγραφικός πίνακας.

Αφού μιλούσαμε αρκετή ώρα, ξαφνικά ο Π. μου λέει: "Δε χρειάζεται να καθόμαστε να φυλάμε εμείς την κατασκήνωση. Να ρωτήσουμε το Χριστό να μας πει αν θα'ρθει κανένας να πειράξει την κατασκήνωση". Παραξενεμένος του λέω: "Εντάξει. Τι θα κάνουμε;". "Να γονατίσουμε -μου λέει- να προσευχηθούμε". Αφού γονατίσαμε μέσα στην απόλυτη ησυχία, αρχίσαμε αν προσευχόμαστε. Σηκώνει τα μικρά του χεράκια, κλείνει τα μάτια του κι αρχίζει να εύχεται. Μετά από 4-5 λεπτά, μου λέει: "Εντάξει. Δε θα 'ρθει κανείς". "Σίγουρα"; του λέω. Μου γνέφει καταφατικά και μου δείχνει ψηλά τ'αστέρια. "Κάθε αστέρι είναι κι ένας άγγελος, μου λέει. Ο Χριστός τους στέλνει για να μας φροντίζουν και να μας αγαπάνε πολύ. Ποτέ μας δεν είμαστε μόνοι". 

Δεν είπε κάτι άλλο. Εγώ τον κοιτούσα και προσπαθούσα να κατανοήσω το μυστήριο που έκρυβε εκείνη η αγιασμένη παιδική καρδιά... Στιγμές χαραγμένες για πάντα μέσα μου....

Ο Π. απ'ό,τι άκουσα μετά από 2-3 χρόνια πέταξε για τα λημέρια τ'ουρανού, αφού είχε προβλέψει την ημέρα που θα'φευγε απ'αυτό τον κόσμο. Ένας μικρούλης άγιος. Ένας γλυκός άγγελος. Που εύχεται για όλους εμάς. 

Τελικά, τα πράγματα είναι όντως απλά. Παρόλο που εμείς οι μεγάλοι τα περιπλέκουμε. Η παιδική ψυχή έχει την αθωότητα τ'ουρανού και μπορεί να νιώσει τη γλύκα και την ασφάλεια που εμείς τόσο άτσαλα και επιπόλαια αναζητάμε σε χίλια δύο ψεύτικα κι ανούσια μονοπάτια...

Όταν αισθανόμαστε αδύναμοι, να θυμόμαστε πως η Χάρη Του είναι ασύγκριτη. Η αγάπη Του ατέλειωτη, η δύναμη Του ολοκληρωτική. Βρήκα κι ένα τραγούδι που, νομίζω, τα λέει όλα. Απλά, αληθινά. Με ελπίδα. Άκουσέ το όποτε βρεις λίγο χρόνο.

Ευχές πολλές. Καλή δύναμη. Κάνε και μια ευχή καρδιακή για την Ν., για τη Σταυρούλα, για τον Γιώργο και για όλα τ'αδέρφια που πονάνε και υποφέρουν. Μαζί μπορούμε να καταφέρουμε πολλά!

Μια ευχή να κάνεις...

Καλημέρα φίλε/η.
Μια ευχή θα'θελα να κάνεις για μια Ν.
Διαγνώστηκε με όγκο. Μακάρι τα αποτελέσματα να διαψεύσουν τους φόβους της.
Πάμε να φτιάξουμε μια ακόμα παρέα προσευχής.
Κι ό,τι πει η Παναγιά...

Night's tweet

Η πι'όμορφη στιγμή είν'αυτή που γεννιέται και κυλάει ανύποπτα.

from my twitter

Η τρέλα του ν'αγαπάς

Ηχογραφήθηκε σήμερα. Ομιλία του π.Βαρνάβα απ'τον ναό της Λαοδηγήτριας, Θεσσαλονίκης. Πολύ μικρή ομιλία (δεκάλεπτη) μα και τόσο σημαντική. Αξίζει να την ακούσεις. Εδώ

Μικρό τμήμα της ομιλίας: "...Νοιαστήκαμε για κανένα πονεμένο; Κανέναν δυσκολεμένο; Βάλαμε στην καρδιά μας με πόνο κανένα ταλαίπωρο άνθρωπο; Πλησιάσαμε κάποιον άγνωστο; Νοιαστήκαμε για ένα πράγμα μόνο!Να νιώθουμε καλά και να έχουμε 5 φίλους που μας αγαπούν και μας αναγνωρίζουν και να συμφωνούν μαζί μας! Αλοίμονο αν υπάρχει άλλη άποψη...."

Μπορείτε να γραφτείτε στο ιστολόγιο της Λαοδηγήτριας (βλ. link) ώστε να μη χάνετε τις ομιλίες του π.Βαρνάβα.
Καλό υπόλοιπο Κυριακής, αδέρφια. 
Θα τα πούμε.

Καλό μήνα, αδέρφια!

Η σημερινή ανάρτηση δεν έχει κάτι συγκεκριμένο. Μονάχα μια ευχή!

Καλό μήνα, αδέρφια!

Εύχομαι ο Οκτώβρης να φέρει για όλους μονάχα καλύτερες στιγμές! Πιο πολλά χαμόγελα! Αξέχαστα βιώματα, ταξίδια κι εμπειρίες!