(αφιερωμένο σ'ένα φιλικό μου ζευγάρι που μου έστειλε ένα πονεμένο mail πρόσφατα)
Είδα χτες στην παραλία μια καρδιά ζωγραφισμένη πάνω στην άμμο.
Και δυο γράμματα.
Ένα δεξιά, ένα αριστερά.
Μα όταν επέστρεφα απ'τη βόλτα,
τα γράμματα είχαν χάσει το σχήμα τους.
Ο απρόβλεπτος, δυνατός αέρας
σαρωτικός πέταξε πάνω απ'την άμμο.
....
Θέλω να σου πω να μην τα παρατάς.
Το να φοβάσαι ανθρώπινο είναι.
Και το να κλαις.
Και να πονάς.
Μα κάπου υπάρχει μια ελπίδα.
Γλυκιά σα θαλπωρή.
Ζεστή σαν αγκαλιά.
Άσβεστη.
Ανίκητη.
Αυτή μπορεί να σ'αναστήσει.
Κι άμα φυσήξει ο βοριάς,
αυτή δε θα χαθεί.
Θα συνεχίζει να φωτίζει.
Να σε πιάνει απ'το χέρι.
Στήριγμα γερό στα δύσκολα.
Είναι τόσο απλή.
Τόσο αόρατη.
Τόσο παραγνωρισμένη.
Σημείο αντιλεγόμενο.
Κι είναι μονάχα δυο γραμμές.
Δυο κάθετες γραμμές.
Δυο γραμμές που ευωδιάζουν
χαρά ανείπωτη.
Κι Ανάσταση.
Καλό μήνα, αδέρφια. Με πολλή αγάπη κι ευχές :)
Είδα χτες στην παραλία μια καρδιά ζωγραφισμένη πάνω στην άμμο.
Και δυο γράμματα.
Ένα δεξιά, ένα αριστερά.
Μα όταν επέστρεφα απ'τη βόλτα,
τα γράμματα είχαν χάσει το σχήμα τους.
Ο απρόβλεπτος, δυνατός αέρας
σαρωτικός πέταξε πάνω απ'την άμμο.
....
Θέλω να σου πω να μην τα παρατάς.
Το να φοβάσαι ανθρώπινο είναι.
Και το να κλαις.
Και να πονάς.
Μα κάπου υπάρχει μια ελπίδα.
Γλυκιά σα θαλπωρή.
Ζεστή σαν αγκαλιά.
Άσβεστη.
Ανίκητη.
Αυτή μπορεί να σ'αναστήσει.
Κι άμα φυσήξει ο βοριάς,
αυτή δε θα χαθεί.
Θα συνεχίζει να φωτίζει.
Να σε πιάνει απ'το χέρι.
Στήριγμα γερό στα δύσκολα.
Είναι τόσο απλή.
Τόσο αόρατη.
Τόσο παραγνωρισμένη.
Σημείο αντιλεγόμενο.
Κι είναι μονάχα δυο γραμμές.
Δυο κάθετες γραμμές.
Δυο γραμμές που ευωδιάζουν
χαρά ανείπωτη.
Κι Ανάσταση.
Καλό μήνα, αδέρφια. Με πολλή αγάπη κι ευχές :)
καλό μήνα Σεβάχ
ΑπάντησηΔιαγραφήευχές δύναμη χαμόγελο
σε πείσμα των καιρών..και των πολλών..
καληνύχτα
Καλό ξημέρωμα, Ιώ μου.
ΔιαγραφήΤι όμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα Σεβάχ μου :)
Καλό μήνα, Ωραιοζήλη μου.
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά.
Όπως πάντα γλυκέ μου ξέρεις να δίνεις δύναμη.Καλό μήνα όπως τον θέλεις στη ψυχή σου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ, αχτίδα μου. Να'σαι καλά.
ΔιαγραφήΑυτό ξαναπές το φίλε μου. ¨Οταν έρχεται η αγάπη είναι τόσο αθόρυβη που ούτε το παίρνεις είδηση. Δε σε αναστατώνει, δε σε φοβίζει, μονάχα αρχίζεις να νιώθεις ο εαυτός σου, αρχίζεις να νιώθεις ασφαλής και προστατευμένος και τότε καταλαβαίνεις πως πρέπει να μείνεις, ακόμα κι αν όλα δεν είναι όπως τα θες, εσύ πρέπει να μείνεις. Και μένεις και τελικά βγαίνει σε καλό... (καλέ αυτό έχει πλάκα, θα το ανεβάσω και στο γαλαξία! Είδες μου έδωσες πάσα! Χιχι)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρεεεεεες!!!!!!!!!!
Γεια σου, Χριστίνα μου.
ΔιαγραφήΑυτά είναι τα ωραία του συν-blogging :)
Καλώς σε βρίσκω, Σεβάχ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήρα κι εγώ "πάσα" από την Ανδρομέδα... κι έφτασα στη "γωνιά" σου, όπως αναφέρει κι εκείνη!
Εύχομαι θετική έκβαση στην ιστορία του φιλικού σου ζευγαριού —ελπίζω να ευωδιάζουν χαρά ανείπωτη.
Την καλημέρα μου!
Γεια σου Ρούλα.
ΔιαγραφήΚαλώς όρισες στην αόρατη γωνιά :)
Θα χαρώ να τα ξαναπούμε.
Όλα τα έχει η ζωή, γι' αυτό έχει και ενδιαφέρον... Καλό ξημέρωμα και καλό μήνα :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου, Πέτρα μου!
ΔιαγραφήΝα'σαι πάντα καλα. Καλό μήνα. Με ομορφιά κι ελπίδα.