Κι όταν η απόγνωση πλημμύριζε την καρδιά μου,
ήρθαν και μου στάθηκαν πολύχρωμα μπαλόνια.
[από δω μέχρι τον ουρανό #1]
υγ: Μου ήρθε η ιδέα σήμερα το πρωί να φτιάχνω μικρά, άτεχνα δίστιχα που θα εκφράζουν με τρόπο απλό τη δίψα μας για ουρανό, την αναζήτηση της αγάπης Του εκφρασμένης βιωματικά και την ελπίδα πως απ'αυτή εδώ τη στιγμή μπορούμε να ψηλαφίσουμε το ασύνορο της ανεκτικότητας.
Χαίρομαι που μας γύρισες με δίστιχα, συλλογισμούς και πάντα όμορφες αναρτήσεις καρδιάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο καλέ μου Σεβάχ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓέμισα με ελπίδα..
Καλό Σαββατόβραδο!
Φτάνει να είναι δίστιχα και όχι δύστυχα..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια:))
Καλή η ιδέα σου Σεβάχ, καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξεκίνησες και όμορφα, με τα μπαλόνια :)
Καλησπέρα σε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ!!!
Αγάπη παντού, αδέρφια μου.