"Σήμερα. Σήμερα βγήκε ο ήλιος. Όταν ο ήλιος βγαίνει, όταν μπορώ και σήμερα ν'ανοίξω τα μάτια μου και να δω το φως του, αυτό μου λέει τόσα πολλά. Μπορεί να πονάω πολύ, μπορεί να πέρασα μια τόσο δύσκολη νύχτα. Έλεγα δε θα τα καταφέρω μέχρι το πρωί. Όμως, είμαι ακόμα εδώ. Και νιώθω τέτοια ευτυχία που μπορώ και βλέπω τον ήλιο. Και τα σύννεφα. Και τους άλλους αρρώστους και τις νοσοκόμες και τους γιατρούς. Γίνεται ένας χαμός εδώ. Όμως, συνεννοούμαστε πια όλοι εμείς με τα μάτια. Γιατί μπορούμε και βλέπουμε τον ήλιο για μια ακόμα μέρα. Μας χαρίστηκαν κάποιες ανάσες ακόμα. Θεέ μου, ποιος να το πίστευε... Πως θα'βλεπα τον ήλιο σου και θα χαιρόμουν τόσο πολύ...
Φίλε Σεβάχ, πες το σ'όλο τον κόσμο. Πως κι αυτό το πρωινό ο ήλιος ήρθε στην καρδιά μου."
ανώνυμου φίλου, απ'το νοσοκομείο
Καλό ξημέρωμα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τον ήλιο να ανατέλλει γι' ακόμη μια μέρα!
Αυτή είναι η αλήθεια , η μόνη αλήθεια της ζωής. Κάθε μέρα που ξημερώνει φίλε μου είναι και μία νέα ελπίδα και ένα ευχαριστώ σ'Αυτόν.Καλημέρα όλη μέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγκινηθηκα τοσο πολυ
ΑπάντησηΔιαγραφήδυναμη και περαστικα στον φιλο σου
ο ήλιος.. Αχ! αυτός... ο ήλιος..
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσες.."συμφωνίες"..θα γράψει μέσα μας ακόμα?
καλό Σαββατοκύριακο!
καλή δύναμη!
τα φιλιά και την σκέψη μου
Δηλαδή να ευχηθώ σιδερένιος; Είχες περιπέτειες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μια παρόμοια περίπτωση το μόνο είχα λαχταρίσει και το μόνο που είχε σημασία για μένα ήταν μια βόλτα στη λιακάδα. Μονάχα να με βαστάξουν ξανά τα πόδια μου.