Disable_right_click


Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Η βεβαιότητα της περιπέτειας. Ή αλλιώς: η λαχτάρα της αλήθειας κρύβεται στην απλότητα της ζωής.

I sat upon the shore
Fishing, with the arid plain behind me
Shall I at least set my lands in order? 

 Μέρα με τη μέρα, κυνηγάς αυτό που σου ξεφεύγει. Καθώς η συνήθεια σε τυλίγει στη δίνη της, εσύ πάντα ενδόμυχα ψάχνεις για εκείνο που ποτέ δεν απόλαυσες όπως ήθελες. Ή που ποτέ δεν κατάφερες ν'αποχτήσεις. Πέφτεις τα βράδια να κοιμηθείς κι η τελευταία σου ανάσα έχει λίγο απ'το φως του ονείρου σου. Ή των αστεριών.
  Είναι πια κοινό μυστικό πως τ'αστέρια πέφτουν απ'τον ουρανό όπως ξεκολλούν οι αναμνήσεις απ'τη σφαίρα του υποσυνείδητου. Κι έρχονται έτσι ξαφνικά -σαν επισκέπτες απρόσκλητοι- μπροστά στο παράθυρο της καρδιάς μας. Τι θα έκανες εσύ; Θ'άνοιγες το παράθυρο; 
  Νιώθω πως τα πεφταστέρια είναι από μια λέξη το καθένα. Μια λέξη απ'τα όνειρα που ποτέ μας δεν πραγματοποιήσαμε. Έτσι αυτά ξεκολλούν και τυλιγμένα με το φως της λέξης έρχονται στην θάλασσα της νύχτας. Ενώνονται τότε οι λέξεις και φτιάχουν ολόκληρες ιστορίες. Καράβια-όνειρα και παραμύθια μυθικά. Κι η θάλασσα γίνεται τότε μυστήριο, γίνεται ένα υγρό μονοπάτι δίχως τελειωμό. 
  Ίσως γι'αυτό και ο ορίζοντας του πελάγους γίνεται στην άκρη του αόρατος τοίχος: για να μας θυμίζει αυτά που θέλαμε να κάνουμε αλλά άτολμοι τα ξεχάσαμε στο μπαούλο της αναβλητικότητάς μας. Και τι μας χώριζε; Μια μικρή στιγμούλα, ένας αναστεναγμός, μια ανάσα τυχαία που χάθηκε πριν καν την αντιληφθούμε.
  Μην ψάχνεις τα μυστικά της ζωής σε προσωρινές μισο-αλήθειες. Η αληθινή ζωή είναι κρυμμένη απαιτητικά κι υπερβατικά ακριβώς μπροστά μας. Δες τα λουλούδια κάθε πρωινό: έχουν σφαλιστά τα πέταλά τους μέχρι να βγει ο ήλιος. Σαν οι πρώτες αχτίδες τ'αγκαλιάσουν, τολμούν να αφεθούν στη ζωηφόρα, ταξιδιάρικη αίγλη του φωτός. Τόσο απλά. Κι αποφασιστικά. 

υγ: Το τρίστιχο στην αρχή είναι (και πάλι) απ'τον T.S.Elliot και το έργο του "Τα τέσσερα κουαρτέτα"
υγ2: Είδες πού μπορεί να φτάσει η μετάνοια; Είδες και η αγάπη; Ατέλειωτες είναι... Θεϊκά ατέλειωτες.
υγ3: Πολλές ευχαριστίες (και) στον κ.Τσιτσέλα
υγ4: Πολλές καλημέρες σ'όλες τις γωνιές της γης :)

4 σχόλια:

  1. Καλημέρα Σεβάχ μου!
    Πόσο όμορφα μπλέκεις πάντοτε τα συναισθήματα με την φύση...είναι μάλλον καιρός να δώσουμε περισσότερη προσοχή στις ανάσες μας, πριν χαθούν για πάντα..!
    Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε έχω για ..καλωσόρισμα πρωινό στην ημέρα μου! Ένα υπέροχο αισιόδοξο κείμενο καλέ μου , ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημερα Σεβαχ! Αχ αυτες οι στιγμουλες ευτυχιας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μια λέξη πεφταστέρι ξέφυγε για νάρθει κάτω από αυτό το κείμενο: "υπέροχο"..

    ΑπάντησηΔιαγραφή