Disable_right_click


Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

Απλόχερα, μυστικά κι αληθινά

... γιατί εσύ θα έχεις τ'αστέρια
που ξέρουν να γελούν...

Κοιτούσα μερικά βιντεάκια απ'το e-κανάλι "People are awesome". Και πραγματικά έμενα συνεχώς έκπληκτος απ'το τι μπορεί να πετύχει κανείς. Φυσικά, το να καταφέρεις να πετύχεις χρειάζεται προσπάθεια. Τεράστια προσπάθεια. 

Μα σκέφτηκα πως υπάρχουν και τόσες ανείπωτες ιστορίες ανθρώπων. Που ποτέ κανένα κανάλι δε θα τις ιστορήσει και κανένα βίντεο δε θα τις απεικονίσει. Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, είναι οι φίλοι σου ή γνωστοί σου. Είναι οι άγνωστοι που απλά τους προσπερνάς στο δρόμο. Και πολλές φορές, ίσως είσαι και συ ο ίδιος ένα τέτοιο παράδειγμα.

Χρειάζεται μεγάλη γενναιότητα να υπομένεις μια δύσκολη οικονομική κατάσταση, έναν τρικυμισμένο γάμο, μια προσωπική αποτυχία ή ένα εργασιακό αδιέξοδο. Θέλει μεγάλη δύναμη ψυχής να κοιτάξεις το υπαρξιακό κενό μέσα σου. Θέλει τιτάνιο αγώνα να παλέψεις με μια αρρώστια που σου γονατίζει την ελπίδα. Είναι αγώνας σιωπηλός. Τόσο αθόρυβος. Μα και τόσο υπαρκτός κι αληθινός.

Για όλους αυτούς τους ανθρώπους γύρω μας ας κάνουμε μια ευχή. Μια μικρή προσευχή ή ένα χαμόγελο απροσποίητο. Η πιο μικρή καρδιακή κίνηση ίσως κρύβει τη μεγαλύτερη αξία. Αξία που ξεπερνά τα ξύλινα, ψεύτικα λόγια ή τα ατέλειωτα κηρύγματα. Ίσως η πιο σπουδαία πράξη είναι το να αφήσεις το φως Του να χαμογελάσει μέσα σου. Κι ύστερα να το χαρίζεις απλόχερα όπως ο ήλιος τις ακτίνες του.

Μια καλησπέρα γεμάτη αγάπη σ'όλο τον κόσμο :)

υγ: Το δίστιχο στην αρχή είναι απ'το βιβλίο του A. Saint Exupery "Ο μικρός πρίγκιπας"

5 σχόλια:

  1. Πραγματικά,έτσι όπως το λες, "σου γονατίζει την ελπίδα".....
    ΕΥΧΟΜΑΙ ,για όλους μας, Ο Θεός να είναι πάντα δίπλα μας,γιατί μόνο έτσι μπορούμε να δώσουμε τέλος σε έναν τιτάνιο αγώνα..!

    Τις καλησπέρες μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι όμορφη φωτογραφία που επέλεξες....ξέρεις καμιά φορά ξεχνιόμαστε και νομίζουμε πως μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας...τελικά όμως όταν τα αφήνουμε στα χέρια Του, όλα γίνονται πολύ πιο εύκολα!
    Καλό σου απόγευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πράγματι... Πόσοι άνθρωποι και πόσες άγνωστες ιστορίες γεμάτες αγωνία, φόβο και συχνά απόγνωση. Η ανάρτηση σου με παρέπεμψε τόσο άμεσα στο το βιβλίο της Μοναχής Πορφυρίας που τυχαίνει να διαβάζω αυτό το διάστημα που έπρεπε να το αναφέρω. Στο βιβλίο
    "Ταξιδεύοντας στα τείχη της πόλης" η μοναχή Πορφυρία αφηγείται συγκλονιστικά περιστατικά (συναντήσεις με ανθρώπους) από τη ζωή της ως οδηγού ταξί, πριν γίνει μοναχή.

    Οι αφηγήσεις της είναι τόσο αυθεντικές, αυθόρμιτες και διαφορετικές όπως διαφορετικοί είναι και οι άνθρωποι και οι προσωπικές ιστορίες τους.

    Μια προσευχή λοιπόν για όλους δίνουν καθημερινά τον αγώνα τους...

    Φιλιά από τον Βορρά....
    Ελένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΣΕΒΑΧ!ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ!!!!!!ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ,ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΠΟΤΕ!!!!!!ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΕΩΡΓΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή