..."Τότε οι δάσκαλοι του νόμου και οι Φαρισαίοι φέρνουν μια γυναίκα που είχαν συλλάβει για μοιχεία και, αφού την έστησαν στο μέσο, του λένε: «Δάσκαλε, αυτή η γυναίκα έχει συλληφθεί επ’ αυτοφώρω να μοιχεύεται. Και στο νόμο ο Μωυσής μάς έδωσε εντολή τέτοιες να τις λιθοβολούμε. Εσύ λοιπόν τι λες;»
Και αυτό το έλεγαν για να τον πειράξουν, για να έχουν να τον κατηγορούν. Αλλά ο Ιησούς, αφού έσκυψε κάτω, έγραφε με το δάχτυλο κάτω στη γη. Επειδή όμως επέμεναν να τον ρωτούν, σήκωσε πάνω το κεφάλι, και τους είπε: «Ο αναμάρτητος από εσάς, πρώτος ας ρίξει πέτρα επάνω της»
Και πάλι, αφού έσκυψε κάτω, έγραφε στη γη. Εκείνοι, όταν το άκουσαν, εξέρχονταν ένας ένας, αφού άρχισαν από τους πρεσβύτερους στην ηλικία, και εγκαταλείφτηκε μόνος ο Ιησούς και η γυναίκα που ήταν στο μέσο.
Τότε ο Ιησούς σηκώθηκε και της είπε: «Γυναίκα, πού είναι; Κανείς δε σε κατέκρινε;» Εκείνη απάντησε: «Κανείς, Κύριε». Είπε τότε ο Ιησούς: «Ούτε εγώ σε κατακρίνω. Πήγαινε, και από τώρα μην αμαρτάνεις πλέον»."...
απ'την Καινή Διαθήκη, Ευαγγέλιο Ιωάννη κεφ. 8, στ. 3-11
Ποιοι ήμαστε εμείς να κρίνουμε φίλε μου; Βρες μου ένα που δεν έχει αμαρτήσει και θα σταματήσω τη καταστροφή είπε κάποτε ο Κύριος.Λοιπόν; Θα γίνω κουραστική λέγοντας για παράδειγμα μία ιστορία.Κάποτε στο πατρικό μας στη Τσιμισκή στο υπόγειο καθόταν μία γυναίκα με ένα παιδάκι ( κοριτσάκι) που ήταν αυτό που λένε..ελαφρών ηθών.ήρθε λοιπόν στο παππού μας τότε μία αντιπροσωπία από γείτονες και του ζήτησαν να υπογράψει να διωχθεί η γυναίκα λέγοντας: "έχεις δύο κόρες, μπορεί να παρασυρθούν και να γίνουν σαν κι αυτήν".Ο παππούς μου πολύ μορφωμένος και με καλή θέση τότε στη κοινωνία προς έκπληξη όλων αρνήθηκε απλά τους είπε !" Κύριοι αν τα κορίτσια μου θα γίνουν σαν κι αυτή θα φταίω εγώ και η γυναίκα μου, αν κάποιος αισθάνεται αναμάρτητος να υπογράψει."Την επομένη είπε τη γιαγιά μου να την καλέσει σπίτι να φάνε μαζί τους , έπαιξαν με τα παιδιά του το κοριτσάκι της και της είπε ότι της είπε σαν συμβουλή .Η γυναίκα έμεινε, έγινε πιο προσεκτική στη ζωή της και στις επιλογές της, μα έμεινε.Αργότερα παντρεύτηκε ένα Άγγλο πολύ ευκατάστατο και έφυγε από το σπίτι.Ο παππούς μου κάποτε πέθανε νεότατος από καρκίνο και τη νύχτα που τον ξενυχτούσαν μπήκε μία γυναίκα καλοντυμένη με μαύρα ρούχα και ένα τεράστιο καλάθι ολόλευκα τριαντάφυλλα..ήταν η κυρία Κωνσταντίνα. Φίλησε με δάκρυα το νεκρό και γέμισε το σώμα με τα τριαντάφυλλα λέγοντας : "Θα σε θυμάμαι πάντα, μου άλλαξες τη ζωή , άσπρα τα λουλούδια σαν τη ψυχή σου" και σιωπηλά έφυγε αφήνοντας όλους άφωνους." Μου το διηγόταν η μαμά μου αυτό κάθε φορά που της έλεγα κάτι για μία φίλη μου κρίνοντας την.Καλημέρα και συγνώμη που σας κούρασα.
ΑπάντησηΔιαγραφή