Υπάρχουν λουλουδια που μαραθηκαν και χαθηκαν πριν δουν το καλοκαιρι. Υπαρχουν αλλα που τωρα τ'αγγιξε η ανοιξιατικη ουρανοφεγγιά και θ'ανθιζουν ανασαινοντας σφριγιλοτητα μεσα στην ασφαλεια μιας γλαστρας.
Υπαρχουν λουλούδια που χαθηκαν μεσα στ'αγκαθια ενος ξεροτοπου. Που παλεψαν για λευτερια με περισσια ζωντανια, μα τα'πνιξαν οι ακονισμενες ξιφολογχες που ολογυρα γεννηθηκαν.
Υπαρχουν λουλουδια ταπεινα, ακριβοθωρητα που εμελλε να γεννηθουν στου κοσμου τ'ανηφορικα δυσβατα. Κι απλωσαν τα πεταλα τους και σκορπισαν την ομορφια τους χωρις ποτέ να ζητησουν δοξες, ευκολιες ή βροχες ζωογονες.
Ολα τα λουλουδια ηταν σποροι καποτε. Ηρθαν μεσ'απ'της γης τα σπλαγχνα με τα δικα του ονειρα το καθενα. Ηρθαν επισκεπτες περαστικοι, ακουγοντας την ιδια μουσικη των ανεμων. Θαυμασαν τα ιδια ατελειωτα λυχναρακια των μακρινων αστεριών.. Μη κρινεις κανενα. Τα λουλουδια πρεπει μοναχα να τ'αγαπάς.
Πόσο ωραίο κειμενο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη σου μερα Σεβαχ
Υπάρχουν άνθρωποι που μαράθηκαν και χάθηκαν πριν δουν καλοκαίρια, που δεν άνθησαν ,πάλεψαν και ηττήθηκαν,άνθρωποι ταπεινοί που ανέβηκαν μόνον ανηφόρες, που "άνθισαν"σε μικρές οικογένειες, αφανείς, ανώνυμοι, άνθρωποι που τα όνειρα τους θάφτηκαν πριν καν ξεκινήσουν..Αυτό φίλε μου με πληγώνει όταν το βλέπω γύρω μου, όταν κοιτώ το γεμάτο ψυγείο μου, όταν γκρινιάζω για την εκδρομή που δεν έκανα, όταν ζεσταίνομαι τις κρύες νύχτες στην ηλεκτρική κουβέρτα μου..Ξέρω ανθρώπους που...δεν έζησαν..έτσι απλά..Καλή μέρα φίλε μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή