Υπάρχουν φορές που μ'ένα "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με" φτάνεις ως την άκρη του σύμπαντος. Κι υπάρχουν και φορές που το σκοτάδι της αμαρτίας κυκλώνει την ψυχή μας.
Υπάρχουν φορές που η Θεία Χάρη, η ευλογία Του μας κάνουν τόσο δυνατούς που νιώθουμε πως τίποτα δε μπορεί να μας βλάψει. Κι υπάρχουν φορές που μια ρωγμή, ένα πάθος, μια στιγμή αδυναμίας να μας κάνουν να νιώσουμε αβυσσαλέα απελπισία.
Είμαστε στιγμιότυπα, κάτι που -όσο αναπνέουμε σ'αυτή τη γη- διαρκώς μεταβάλλεται. Κι όμως ταυτόχρονα είμαστε άνθρωποι που δύσκολα αλλάζουμε.
Είμαστε άνθρωποι. Και πολλές φορές κοιτάζουμε τον ουρανό Του γεμάτοι φως κι άλλες φορές είμαστε τόσο γήινοι που απλά αφηνόμαστε στα πάθη μας.
Ξύπνα, ψυχή μου. Ξύπνα, κορμί μου. Ακόμα περπατάς σ'αυτή τη γη. Νιώσε το χάδι της παρουσίας του Ιησού, την στοργική αγκαλιά της Παναγιάς, τη φιλία των αγίων, την προστασία του φύλακα-άγγελού σου.
Ξύπνα, Σεβάχ. Συνειδητοποίησε πως χωρίς την ενεργή συμμετοχή σου στα μυστήρια της εκκλησίας δεν γίνεται τίποτα ουσιαστικό. Τι να τα κάνεις τα ωραία βιβλία, τις ομιλίες, τα μεγάλα λόγια, τις φιλοσοφικού τύπου συζητήσεις για την ανεκτικότητα του Θεού και την αγάπη Του αν δεν πας να εξομολογηθείς, να κοινωνήσεις τον ίδιο τον Θεό μέσα στη Λειτουργία.
Ξύπνα, Σεβάχ. Η εκκλησία δεν είναι υποχρέωση. Το πνευματικό πρόγραμμα δεν είναι εξαναγκασμός. Η υπακοή στον πνευματικό δεν είναι τροχοπέδη στην ζωή σου. Πέτα από πάνω σου τους τύπους και τα "πρέπει" κι άσε τη λεπτή φωνή μέσα σου ν'αφουγκραστεί την υπέροχη μελωδία της αιωνιότητας μαζί Του.
Ξύπνα και ζήσε. Προσευχήσου, μετανόησε, σιώπησε. Αγάπα. Άγγιξε τον ουρανό Του.
Γειά σου Σεβάχ.Ενδιαφέρον το Κείμενό σου Αξίζει για Γόνιμο Προβληματισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.
Υπέροχο κείμενο αγαπημένε Σεβάχ...Γεμάτο αλήθειες. Αυτό που περιγράφεις καμπανάκι αφύπνισης
ΑπάντησηΔιαγραφή