για την εξομολόγηση

Ήρθε για να κλείσει ημερομηνία για τον γάμο του. 

Καθώς κοιτούσα εγώ το ημερολόγιο, το δικό του βλέμμα στάθηκε στο κρεμασμένο πετραχήλι που βρίσκεται πάντα μέσα στο γραφείο. 

Ήμουν έτοιμος να του πω τα σχετικά για την άδεια του γάμου του, όταν με φωνή αποφασιστική μου είπε "πάτερ φορέστε το πετραχήλι, θέλω να εξομολογηθώ".

Έκανα υπακοή. Το φόρεσα. Όταν το έβγαλα τα μάτια του ήταν διαφορετικά. Έκλαψε πολύ. Ήταν η πρώτη του φορά που εξομολογούνταν. Βαθιά μετάνοια. Βαθιά συναίσθηση της αμαρτίας.

"Πάτερ αύριο θα έρθω να τα πούμε για τον γάμο, σήμερα νιώθω ότι ξαναγεννήθηκα...ο νους μου σαν να τρελάθηκε από χαρά, δεν είμαι τώρα για να μου πεις για την χαρτούρα...", μου είπε και έφυγε.

Όντως το είδα, συναντήθηκε με τον Χριστό. Και όταν γίνεται αυτό ο άνθρωπος τα αφήνει όλα για να φυλάξει μέσα του αυτήν την γλυκιά τρέλα από την παρουσία Του. Δεν τον νοιάζει τίποτα, ούτε ακόμα και η ημερομηνία γάμου του.

----------------

Υ. Γ. Ο γάμος δεν αναβλήθηκε, αντιθέτως μάλλον θα γίνει και πιο νωρίς. 🙂

Ένα κείμενο του π.Παύλου Παπαδόπουλου (βλ.εδώ)