Όλοι είμαστε ένα!

"Καθετί καλό ή κακό στη γη έχει τις ρίζες του στους λογισμούς μας. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να αγωνιστούμε. Είμαστε μια μηχανή λογισμών που εκπορεύει λογισμούς, ακτινοβολεί λογισμούς δια των οποίων επηρεάζουμε τα πάντα: τους ανθρώπους, τα ζώα, τα φυτά. Έχουν και τα φυτά επίσης νευρικό σύστημα. Περιμένουν από εμάς ειρήνη, παρηγοριά και αγάπη".

Τα παραπάνω λόγια έχουν ειπωθεί απ'τον άγιο γέροντα Θαδδαίο της Βιτόβνιτσα και τα δανείστηκα απ'το βιβλίο των εκδόσεων εν πλω σε μετάφραση κι επιμέλεια του Βασίλη Αργυριάδη.

Δεν ξέρω τι να πω ή να πρωτογράψω με αφορμή αυτούς τους γεμάτους Θεό λόγους. Να σχολιάσω; Και να πω τι; Τι πιο αληθινό απ'τον λόγο του γέροντα; Θα περιοριστώ στο να μοιραστώ μαζί σου μια εμπειρία μου από ένα μοναστήρι της Μακεδονίας μας. Ένα στιγμιότυπο που έλαβε χώρα πριν από τουλάχιστον οκτώ χρόνια.

Βρισκόμουν εκεί για προσκύνημα διήμερο. Θα συμμετείχα στην αγρυπνία της μονής και θα έμενα ως το επόμενο μεσημέρι. Καμιά ώρα περίπου πριν την αγρυπνία κατέβηκα προς τους κήπους της μονής για να ανασάνω τον καθαρό απογευματινό ανοιξιάτικο αέρα και να βάλω λίγο σε τάξη τους λογισμούς μου.

Καθώς προχωρούσα αργά-αργά, διακρίνω τον γέροντα του μοναστηριού να'ναι στην άλλη άκρη μακρυά, να προσεύχεται και να αγγίζει τα δέντρα, τα φύλλα τους, τα λουλούδια με στοργή μοναδική. Κι έκανε και τον σταυρό του. Συγκινήθηκα πολύ. Το είπα την επόμενη σ'έναν γνωστό μου που είναι εκεί μοναχός και, χαμογελώντας, μου πιστοποίησε αυτό που ήδη είχα δει λέγοντάς μου ότι το κάνει συχνά κι ότι η αγάπη του δεν περιορίζεται στους ανθρώπους, αλλά αγκαλιάζει όλη τη φύση. Αγάπη για το περιβάλλον, αγάπη για τον συνάνθρωπο, για όλα!

Τελικά, ναι, όλα είναι ένα. Όλοι είμαστε ένα. Απλά, λίγο οι μέριμνες, λίγο η αμαρτία μας, μάς κάνουν και ορθώνουμε τείχη γύρω μας και μέσα μας και αυτο-αποξενωνόμαστε. Αλλά ευτυχώς, έχουμε τα μυστήρια της εκκλησίας μας και τους αγίους μας (κεκοιμημένους και εν ζωή) να μας υπενθυμίζουν με ένα πλατύ χαμόγελο αγάπης και ειρήνης ότι είμαστε όλοι μέρη του ίδιου αμπελιού, πλασμένοι όλοι απ'το ίδιο θεϊκό χέρι.