για την αναζήτηση της θεϊκής Του αγκαλιάς

Είμαστε πλάσματα τόσο περίεργα, γεμάτα αντιθέσεις.

Αναζητούμε την αγάπη, αλλά τα έργα μας κρύβουν πολλές φορές κακία.

Μιλάμε για τον Θεό, αλλά οι πράξεις μας απηχούν την φθαρτότητα της αμαρτίας.

Αν θες πραγματικά να μάθεις τον Θεό, γονάτισε και μίλησέ Του.

Αν θες πραγματικά να Τον δεις, ξεκίνα να Τον αναζητάς έμπρακτα.

Πώς θέλω να λέγομαι δικό Του παιδί, όταν δεν πηγαίνω να Τον κοινωνώ μέσα απ'τη Θεία Κοινωνία(1);

Πώς επιζητώ το άμετρο έλεός Του όταν δεν πηγαίνω να ελαφρώσω το φορτίο των αμαρτιών μου μέσα απ'το μυστήριο της Εξομολόγησης; Ή όταν καν δεν έχω την συναίσθηση ότι έχω αμαρτίες;

Δε γίνεται να λέω ότι πιστεύω αλλά με το δικό μου τρόπο. Ένας είναι ο τρόπος: το ιατρείο που λέγεται εκκλησία(2).

Δε γίνεται να λέω ότι είμαι χριστιανός αλλά δεν εκκλησιάζομαι. Εκεί συντελείται το μυστήριο των μυστηρίων! Το θαύμα των θαυμάτων!

Δε γίνεται να λέω ότι είναι ρατσιστικό να μην μπαίνουν οι γυναίκες στο Άγιο Όρος. Η ίδια η Παναγιά έφτιαξε έτσι το περιβόλι της κι εμείς δεν έχουμε πάρει καν μυρωδιά της απίστευτης ευωδιάς των λουλουδιών της. 

Ο Χριστός μας αγαπά όλους. Άμετρα. Χωρίς όρια. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Εμείς γιατί 'βιαζόμαστε' να προσπαθήσουμε να μετρήσουμε τα λόγια Του και να τα ερμηνεύσουμε χωρίς να έχουμε ζήσει τη Χάρη Του;

Ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω εσένα(3); Ποιος με διόρισε κριτή σου; Στον Παράδεισο μπήκε πρώτος πολίτης ο χειρότερος ληστής εκείνης της εποχής!

Ποιος είμαι εγώ που γράφω και μιλάω για Αυτόν που δυσκολεύομαι να γνωρίσω και να ακολουθήσω; Τα λόγια χάνονται. Μόνο οι πράξεις μου μένουν. 

Καρδιά. 

Αυτό χρειαζόμαστε. 

Καρδιά που να μετανοεί κάθε μέρα και κάθε στιγμή. 

Κάθε ανάσα μας(4) ας είναι μια αναζήτηση της θεϊκής Του αγκαλιάς.

υγ1: Βλέπε κι εδώ
υγ2: Εδώ η σχετική ομιλία του π.Αθανασίου, μητρ.Λεμεσού
υγ3: Εδώ η ανάρτηση "Ο χωρικός, ο γέρ.Πορφύριος και οι νέοι"
υγ4: Μπορείς να διαβάσεις κι εδώ