Σήμερα το μεσημέρι, επιστρέφοντας σπίτι από την δουλειά μου, είδα το εξής: Ένας άνθρωπος καθόταν στο σταυθμευμένο του αυτοκίνητο (από τα πολύ ακριβά) με ανοιχτή την πόρτα του οδηγού και κάτι έγραφε στο κινητό του. Μέσα στο αυτοκίνητο είχε μπει μια πεταλούδα, μάλλον κατά λάθος και η οποία πετούσε μια δεξιά, μια αριστερα προσπαθώντας να βρει τρόπο να βγει προς τον ανοιχτό χώρο.
Η σκηνή αυτή χαράχτηκε μέσα μου και σκεφτόμουν πως κάπως έτσι είμαστε κι εμείς: σαν εκείνη την πεταλούδα. Έχουμε πλαστεί για τα ουράνια, για τα άφθαρτα, για τα όμορφα που τελειωμό δεν έχουν. Κι όμως! Κι όμως, μπλεκόμαστε πολλές φορές με πράγματα μάλλον ανούσια ή φθαρτά ή ακόμη και άσχημα. Κυνηγάμε τον πλούτο της γης αυτής παρόλο που όταν κλείσουμε τα μάτια μας δεν θα τα πάρουμε μαζί μας. Κυνηγάμε τη δόξα ή την αναγνώριση των ανθρώπων αλλά την αλήθεια του Χριστού δεν την συνειδητοποιούμε. Πετάμε -σαν την πεταλούδα- κατά λάθος σε μέρη και καταστάσεις που μας κλειδώνουν και μας φυλακίζουν.
Κι όλα αυτά; Με τη θέλησή μας συνήθως!
Κι εδώ έρχεται η γλυκιά παραίνεση του Χριστού μας: ελάτε σε μένα οι κουρασμένοι και φορτισμένοι από δυσκολίες και εγώ θα σας ξεκουράσω.
Κάνε, καλέ μας Πατέρα ουράνιε, την καρδιά μας να μαλακώνει. Να στρεφόμαστε στη δικιά Σου αληθινή αγάπη. Να κοιτάζουμε τους γύρω μας συνανθρώπους όχι με σκοπό την εκμετάλλευση ή το συμφέρον αλλά με αγάπη αγνή κι άδολη. Δώσε μας τη δικιά Σου χαρά και την ανάπαυση στις ταραγμένες μας από την αμαρτία ψυχές.
Η πιο ωραία προσευχή...Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμην! Γένοιτο ! Καλό και Ευλογημενο μήνα κυριε Σεβάχ και σε ολους.Καλή Φωτιση και καλό αγώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα και καλό μήνα Σεβάχ μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Μήνα. Ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.