Σελίδες ημερολογίου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

  πριν από ένα μήνα περίπου είδα ένα περιστατικό που μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση. Μια ομάδα επιστημόνων είχε βάλει ως στόχο να σώσει ένα συγκεκριμένο πολύ σπάνιο κι απειλούμενο είδος χιμπατζή. Έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Σκοπός τους ήταν να βοηθήσουν τα τραυματισμένα ζώα (χιμπατζήδες) να επανέλθουν στην υγεία τους και κατόπιν τα πήγαιναν σ'ένα προστατευόμενο μεγάλο δάσος και τα απελευθέρωναν.

  Δεν θα ξεχάσω το βιντεοστιγμιότυπο όπου ένας χιμπατζής, τον οποίο είχαν φροντίσει κι ήταν ξανά υγιής, τον έφεραν (μέσα στο κλουβί του) ως την αρχή του δάσους. Κι όταν του άνοιξαν το κλουβί κι ήταν πια ελεύθερος, εκείνος αντί να ορμήσει να φύγει προς την ελευθερία του, έκανε το εξής:

  Περπάτησε 2-3 βήματα, κοίταξε γύρω του για μερικά δευτερόλεπτα κι αμέσως γυρίζει και παίρνει αγκαλιά την επιστήμονα κτηνίατρο που τον είχε σώσει. Και μετά από ένα λεπτό έφυγε προς το κέντρο του δάσους. Ευγνωμοσύνη: μία σπουδαία αρετή.