Ίσως η αγάπη περνάει και ανθίζει ανεπαίσθητα, διακριτικά και αθόρυβα, μέσα απ'τον διπλανό σου...
Πρωί πρωί, κάνε με να νιώσω πόσο μ'αγαπάς
γιατί σε Σένα ελπίζω.
Δείξε μου, Κύριε, τον δρόμο για να πορευτώ,
γιατί σε Σένα εναποθέτω τις ελπίδες μου.
(Απόσπασμα απ'τον Ψαλμό Δαβίδ 142)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου