Για τον Θεό μας όλα είναι απλά και εύκολα!

 Όταν προχώρησε πιο πέρα ο Ιησούς, τον ακολούθησαν δύο τυφλοί που φώναζαν και έλεγαν: "Σπλαχνίσου μας, Υιέ του Δαβίδ!" Κι όταν έφτασε στο σπίτι, πήγαν κοντά του οι τυφλοί και ο Ιησούς τους λέει: "Πιστεύετε ότι μπορώ να το κάνω αυτό;" Του λένε: "Ναι, Κύριε". Τότε άγγιξε τα μάτια τους και είπε: "Όπως το πιστεύετε να σας γίνει". Κι ανοίχτηκαν τα μάτια τους.

 

Δύο πράγματα με εντυπωσιάζουν, αδέρφια μου: πρώτον, το πόση επιμονή είχαν στο αίτημά τους προς τον Κύριο οι τυφλοί! Στην αρχή τον έψαξαν (το ήθελαν όντως δηλαδή -διότι, αφού ήταν τυφλοί, έπρεπε να βάλουν & να υποχρεωθούν σε άλλους), μετά τον ακολούθησαν, μετά του φώναζαν, μετά του έλεγαν και, εν τέλει, όταν έφτασε -υποθέτω το τέλος της ημέρας- στο σπίτι που θα κατέλυε ο Ιησούς, εκείνοι πήγαν κοντά του!

Είδες επιμονή;; Είδες πίστη;;

 Και, στη συνέχεια, -εδώ δείτε τώρα- πολύ απλά ο Ιησούς μας, ο καλός, ο συμπονετικός πατέρας, τους έκανε απλά ΜΙΑ ερώτηση:  "Πιστεύετε ότι μπορώ να το κάνω αυτό;". Ε, αυτό ήταν! Αυτοί, επειδή το ήθελαν πολύ, το ζήτησαν πολύ, το ζητούσε η ύπαρξή τους αλλά και είχαν την ακλόνητη πεποίθηση ότι ο Ιησούς ΕΙΝΑΙ Θεός, δείτε τι λέει η Γραφή: "Όπως το πιστεύετε να σας γίνει". Κι ανοίχτηκαν τα μάτια τους.

Για τον Θεό μας είναι όλα εύκολα. Κι απλά. Ο Θεός μας μας αγαπά, μας γνωρίζει. Γι'αυτόν είναι παιχνιδάκι το να μας κάνει καλά. Το θέμα είναι εμείς να Τον πιστέψουμε. Να Τον ποθήσουμε. Να θέλουμε να ΕΙΜΑΣΤΕ όντως κοντά Του απροϋπόθετα. Το 'πώς' να είμαστε κοντά Του, μας το είπε: Να μετέχουμε στην άμπελό Του. Στα μυστήριά Του. 

 Καλή δύναμη σε όλες/ους μας, αδέρφια.