Disable_right_click


Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Κενοδοξία, θυμός και ιεραποστολή

Αν κάποιος δεν έχει ειρήνη, αν μόλις του πεις κάτι, θυμώνει αμέσως, καταλαβαίνεις ότι ζει κενόδοξα, μάταια. Ένα στοιχείο που δηλώνει την κενοδοξία είναι ο θυμός. Αν θυμώνεις έστω και για πνευματικά (ζητήματα), είσαι ένας κακός ιεραπόστολος. Είσαι ένας δαίμονας και δεν το'χεις καταλάβει με το ένδυμα του καλού χριστιανού που θέλει να σώσει τους άλλους. 
Αν θέλοντας να σώσεις τους άλλους γίνεσαι οργίλος, έχεις πρόβλημα. Είσαι άρρωστος. Κυριαρχείσαι απ'το δαιμονικό πνεύμα. Ο Θεός δεν ταράσσεται. Κάνουμε τόσες βλακείες και δεν ταράσσεται. Και συ, είσαι πάνω κι απ'τον Θεό και ταράσσεσαι για τον άλλον που λέει τη βλακεία του; Και χάνεις την ειρήνη σου; "Μα εγώ το κάνω για τα παιδιά μου! Για να τα σώσω!" Και ποιος σου είπε ότι είσαι Θεός για να τα σώσεις τα παιδιά σου; Ο θυμός που βγαίνει από μέσα σου δε μαρτυρεί κάτι άλλο παρά το δικό σου πάθος. Τη δική σου αναπηρία, τη δική σου κενοδοξία...

απόσπασμα από ομιλία του π.Βαρνάβα Γιάγκου -Ι.Ν.Παναγίας Λαοδηγήτριας Θεσ/νίκης (www.iomilia.net)

4 σχόλια:

  1. Πολύ καλή και επίκαιρη η ανάρτησή σου Σεβάχ.
    Η οργή καθώς και η έλλειψη σεβασμού και ευγένιας δεν έχει θέση σε καμία συζήτηση και ειδικά σε πνευματικά θέματα

    Δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί κάποιος να δηλώνει πιστός στις εντολές του Θεού, να ισχυρίζεται ότι τηρεί τις εντολές
    του και ταυτόχρονα να φωνάζει και να βρίζει με χυδαίους και άπρεπους χαρακτηρισμούς τους συνανθρώπους του για το παραμικρό τους λάθος.

    Εδώ θα ήθελα να αναφέρω κάτι πού ίσως έπεσε και στην δική σας προσοχή και αφορά διάφορες σελίδες στο Facebook και εκτός
    με ορθόδοξο χριστιανικό χαρακτήρα όσον αφορά το περιεχόμενο των αναρτήσεων (π.χ. Αγιορείτικο Βήμα, Ασκητές του Αγίου Όρους, Ταξιάρχης Μανταμάδος κτλ.)
    Κάθε τόσο συμβαίνει κάποιος χριστιανός λόγω άγνειας να γράψει ένα άστοχο η λανθασμένο σχόλιο κάποιο θέμα σε τέτοιες σελίδες.
    Εντάξει έκανε λάθος... και τί έγινε? Ανθρωποι είμαστε.
    Το τι γράφεται μετά από κάτω από τα μέλη της σελίδας εκείνης δεν περιγράφεται.
    Ολοι οι "καλοί χριστιανοί" μέλη της σελίδας/γκρούπ μπαίνουν και τον βρίζουν και τον αποδοκιμάζουν με τον χειρότερο τρόπο.
    Και αυτό γίνεται για διάφορα θέματα. Για παράδειγμα κάπου αναφέρεται ένα θαύμα και μπαινει κάποιος και γράφει το ότι δεν πιστεύει.
    (Τι να κάνουμε δικαίωμά του δεν είναι?)
    Κάπου μπήκε και ένας Τουρκο/Έλληνας από την Κωσταντινούπολη θυμάμαι και εγραψε ειρωνικά πώς δεν πιστεύει και
    μπήκαν οι δικοί μας μετά άντρες και γυναίκες και τον έβρισαν με λεξιλόγιο λιμανιού.
    Ο Χριστός είπε "τινάξτε την σκόνη από τα σανδάλια σας" και όχι γυρίστε και βρίστε τους...
    Μετά βλέποντας όλα αυτά τα σχόλια αναρωτιέται κανείς πιά η διαφορά μας από όλους αυτούς που δεν είναι χριστιανοί?
    Επειδή βάλαμε ένα like στην σελίδα του Πατέρα Παίσιου και του Ταξιάρχη διαφέρουμε σε συμπεριφορά από όλους τους υπόλοιπους μόρτηδες?

    Κοιτάζει κανείς μετά σε μια τέτοια ανάρτηση τις εικόνες των Αγιών και τους Σταυρούς σκορπισμένες γύρω γύρω στην συγκεκριμένη σελίδα και
    διαβάζει από κάτω και το κατεβατό με τα σχόλια και ... το μόνο που σου έρχεται να κάνεις είναι να κουνήσεις το κεφάλι σου και να δακρύσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. θαλασσινέ, πολύ κορυφαίο απόσπασμα... ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωραία τα λέει ο π. Βαρνάβας, αλλά στην περίπτωση που αυτός ο θυμός και η οργή σου βγαίνει σε συγκεκριμένα πρόσωπα...ισχύουν τα ίδια...;
    Καλή σου μέρα Σεβάχ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όταν είχα ακούσει αυτήν την ομιλία είχε φύγει ένα βάρος από πάνω μου, ένιωσα πως δεν χρειάζεται να αγχόνομαι για όλους και γι όλα αφού μεριμνά ο Θεός για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Κι αν καμιά φορά συναντάμε ανθρώπους να οργίζονται λίγο παραπάνω δεν νομίζω οτι το κάνουν όλοι από κακή πρόθεση, απλά δείχνουν υπερβάλοντα ζήλο σαν τις μαμάδες μας που μπαίνουν φουριόζες μες στο σπίτι μας για μας το κάνουν λαμπίκο με το έτσι θέλω. Ειναι μια εκδοχή της υπερπροστασίας που μας πιάνει ολους κατα καιρούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή