…Όλη η ιστορία της πρότασης του Χριστού είναι να μας πει: Άσε τις θεωρίες σου, άσε τους νόμους! Κομμάτια να γίνουν! Κομμάτια να γίνει οποιοσδήποτε τύπος θρησκευτικός! Τι να κάνουμε όταν είμαστε μέσα στην εκκλησία σαν τα ρομπότ ; Τι κάνει ο ένας; Τι κάνει ο άλλος; Μετάνοιες, σταυρούς, αλάδωτα, κοινωνίες, εξομολογήσεις, αλλά η καρδιά μας δεν αγγίζει τον Θεό; Δεν ενδιαφέρεται γι’ Αυτόν; Γιατί; Γιατί δεν τολμούμε! Γιατί δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε να έχουμε αληθινή σχέση με τον Χριστό! Ας μην το πολυπιστεύουμε όμως! Δουλειά του Θεού είναι να μας δώσει την πίστη! Το θέμα είναι να έχουμε το ανδρείο φρόνημα να τολμήσουμε! Εν πόνω καρδίας! Τι σημαίνει εν πόνω καρδίας; Η προσέγγισή μας με τον Χριστό να συνοδεύεται με πόνο καρδιάς. Δηλαδή με κόπο καρδιάς! Πόνο καρδιάς! Όχι αυτό το θιγμένο: "Αχ, στενοχωρήθηκα!". Αλλά, πόνο καρδιάς! Δηλαδή να’ χει κόπο η καρδιά μου! Ποιος είναι ο κόπος; Το να αρνούμαι τα θελήματά μου! Εκεί που το θέλεις, να λες όχι! Και αυτή τη θυσία να κάνεις, ζητώντας αυτό το ουτοπικό! Να γίνει ο Θεός μια ζωντανή πραγματικότητα!...
(Απόσπασμα από κήρυγμα του π.Βαρνάβα Γιάγκου, Ι.Ν.Παναγίας Λαοδηγήτριας Θεσσαλονίκης)
[αναδημοσίευση από παλιότερή μας ανάρτηση]
υγ: Μέρος διακοπών δεύτερο! Τα ξαναλέμε πάλι το Σάββατο. Οι αναρτήσεις είναι αυτόματα προγραμματισμένες έως τότε. Να είστε όλοι καλά.
