Disable_right_click


Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Για τις αυτοκτονίες (Β')

Στέκομαι αμίλητος μπροστά σε μια εικόνα της Παναγιάς και δε ξέρω τι να πω. Τα λόγια μου  δε βγαίνουν, η ψυχή μου εντελώς παγωμένη. Και βουρκωμένη... Σα να προσπαθεί κάπως να προφυλαχτεί, να μη κλάψει.... 40% αυξημένα τα κρούσματα φέτος, έλεγε η χτεσινή στατιστική που κοίταξα. Δηλαδή 40% περισσότερες ψυχούλες που αποφάσισαν να μη ζήσουν άλλο. Θλίβομαι... Κλαίω...
Υπάρχει ακόμα ελπίδα, θα'θελα να τους πω αν τους προλάβαινα. Έλα να γνωρίσεις το Χριστό. Να δεις πως μαζί του δεν υπάρχει πια θάνατος. Καταλαβαίνεις; ΔΕΝ πεθαίνεις αν τον πλησιάσεις. Σου ανοίγονται προοπτικές. Έλα να γνωρίσει η καρδούλα σου λίγη γαλήνη, λίγη στοργή. 
Σαν εκείνη τη ψυχούλα που κάποτε πήγε στο γερο-Παΐσιο και του είπε ότι αν δε με βοηθήσεις και συ, θα πάω να αυτοκτονήσω. Και εκείνος κάθισε μαζί του 8 ολόκληρες ώρες και τον κοιτούσε μονάχα και προσευχόταν για εκείνον. Προσευχή-φωτιά! Φωτιά! Ακούς; Και όλοι εκείνοι οι απελπισμένοι, οι ταλαιπωρημένοι, οι πολυβασανισμένοι, οι σκάρτοι που πήγαιναν στο αγιασμένο καλυβάκι του κι εκείνος ο αγαπημένος παππούλης τους μίλαγε κατευθείαν στη ψυχούλα τους για το Χριστό. Κι εκείνοι (οι παραλίγο αυτόχειρες) μετά τον έλεγαν πατέρα μου, πολυαγαπημένε μου μπαμπά... Μια αγάπη δίχως όρια! Δείχνε αγάπη, φίλε μου. Γιατί, η αγάπη ποτέ δε χάνεται. Αλλά κάποτε θα δεις ότι θα γυρίσει και θα επιστρέψει πίσω σε σένα, όταν θα τη χρειαστείς...

Και κάτι ακόμα: Δώσε στον εαυτό σου μια ευκαιρία να γνωρίσει το Χριστό και θα νιώσεις βαθιά μέσα σου μια γλυκιά γαλήνη που όμοια της ποτέ σου δε ξαναείδες! Κάνε υπομονή και σήμερα. Και τα ατέλειωτα προβλήματά σου ακούμπησέ τα στο Σταυρό Του τον ματωμένο. Και αγκάλιασε εκείνο τον Σταυρό να πάρεις δύναμη... Να απαλύνει ο πόνος σου... Αγκάλιασε το Σταυρό του Χριστού και ο δικός σου σταυρός θα μεταμορφωθεί σε θάλασσα χαράς και ευτυχίας...

δες και εδώ:
http://aoratigonia.blogspot.com/2012/02/blog-post_02.html
http://aoratigonia.blogspot.com/2012/02/blog-post_15.html

6 σχόλια:

  1. Όλα τα βάρη στην αγκαλιά του Χριστού...
    :-)
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χριστός Ανέστη!Μπορώ να ρωτήσω κάτι;Ποιός έχει γράψει αυτά τα κείμενα;Καλή σας συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αληθώς ανέστη Άννα-Μαρία!
    Ο Σεβάχ ο Θαλασσινός τα έγραψε.
    Καλή συνέχεια και σε σένα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πόσο δίκιο έχεις καλή μου ψυχή! Και να σκεφτείς, πως αυτό που ευχαριστεί ιδιαιτέρως τον αγαπημένο μας Κύριο, είναι να μας βλέπει χαρούμενους κι ευτυχισμένους!
    Σ΄έναν άγιό μας είχε φανερώσει, πως θα κατέβαινε και θα ξαναβίωνε το μαρτύριο της Σταύρωσης, ακόμα κι αν υπήρχε μόνο ένας άνθρωπος πάνω στη γη!!!
    Αυτή η μεγαλειώδης αγάπη, πάντα θα περιβάλλει στοργικά τον καθένα μας!
    Τίποτα, δεν μπορεί να μας χωρίσει απ΄τη μοναδική αγάπη Του!!!
    Ούτε θλίψη, ούτε αδιέξοδο ούτε ο ίδιος ο θάνατος...
    Ας ζητάμε αισιοδοξία και πίστη κι Εκείνος (είναι σίγουρο) θα μας τα δίνει άφθονα...
    Ευλογημένο μήνα να έχεις!
    Με αγάπη κι εκτίμηση!
    Θεώνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλό μήνα, Θεώνη!
    Τα λόγια σου αντανακλούν την αχτίδα της θεϊκής αγάπης Του σε μας. Σ'ευχαριστώ που μοιράστηκες τις σκέψεις σου μαζί μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή