Ψυχής άγγιγμα

Πάντα μου έκανε μεγάλη εντύπωση το θαύμα της γυναίκας με την αιμορραγία (κατά Μάρκον κεφ.5, στ.24-34)...

Ίσως φαίνεται κάτι το απλό, αλλά κρύβει τεράστια νοήματα και διδάγματα η κίνηση της γυναίκας εκείνης να αγγίξει το Χριστό. Ενώ -λέει το ευαγγέλιο- το πλήθος είχε περιτριγυρίσει τον Κύριο σε ασφυκτικό βαθμό (φαντάζομαι έχεις νιώσει και συ το αίσθημα αυτό), εκείνος γύρισε και είπε στους μαθητές του: Ποιος με άγγιξε; Και εκείνοι του λένε: εδώ γίνεται χαμός και συ ρωτάς ποιος σε άγγιξε;

Πόσο βαθύ το νόημα... Η γυναίκα με τη φρικτή εκείνη αρρώστια πλησίασε τον Κύριο και είχε την πίστη ότι μόνο με το άγγιγμα θα γίνει καλά. Τι λεπτή πίστη! Τι διακριτική και ταπεινή ελπίδα! Όλοι οι άλλοι φώναζαν -οχλαγωγία όνομα και πράμα- και σκούνταγαν και ορμούσαν άτσαλα, επιφανειακά, επιπόλαια προς το Χριστό... Εκείνη η αιμορροούσα γυναίκα απλά τον άγγιξε. Άγγιγμα ψυχής ήταν εκείνο το άγγιγμα. Η προσμονή της με αίσθηση ελπίδας που εκπήγαζε απ'την βαθιά της πίστη ήταν αρκετή για να γίνει το θαύμα....

Αυτό ίσως λέει ακόμα περισσότερα: πού γίνεται το θαύμα; Όχι στην επιφανειακή ζητιανιά της ψυχής. Όχι στη φασαρία και στο άγχος της άτσαλης απαίτησης. Το θαύμα προσελκύεται μόνο με πίστη, ταπείνωση, ελπίδα και ψυχική ησυχία. 

Τότε, αφήνεις ανοιχτή την πορτούλα της ψυχής και μπαίνει η θεϊκή γλύκα και δροσίζεται η ύπαρξή σου.  Άγγιγμα σημαίνει προσέγγιση. Άγγιγμα θεϊκό που προϋποθέτει άνοιγμα ψυχής...

υγ: Η φωτογραφία απεικονίζει τη θεραπεία της αιμορροούσης γυναίκας (από έκθεση του Ε.Βαρλάμη στο Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης)