Χριστός ανέστη. Σ'ευχαριστώ που μου το δείχνουν τα μάτια σου. Το χαμόγελό σου. Γιατί έτσι παίρνουμε ο ένας κουράγιο απ'τον άλλον και προχωρούμε στα μονοπάτια της ζωής μας. Φωτεινές τελίτσες ανάμεσα στους απέραντους γαλαξίες.
Ο καθένας μας είναι ένα αστέρι. Που αντλεί φως απ'το Φως. Και συνεχίζουμε. Γιατί πλέον κι εμείς, σαν τον Θωμά, νιώσαμε τη γλύκα της παρουσίας του Χριστού στις ζωές μας. Και αυτό αρκεί. Ό,τι κι αν κάνουμε μετά. Όσο κι αν απομακρυνθούμε. Αυτή η υπαρκτή γλύκα θα'ναι πάντα πυξίδα αόρατη. Μύρο στις ανάσες μας.
Χριστός ανέστη. Χάρη σ'αυτές τις δύο λέξεις, γέμισε πια ελπίδα η ζωή μας. Κοιτάμε ψηλά.
υγ1: Καρδιακά ευχαριστώ για τις ευχές σας, αδέρφια.
υγ2: Η φωτογραφία είναι στιγμιότυπο από ταξίδι μου πριν λίγες μέρες. (Οι Αρχάγγελοι πάντα βοηθάνε...)
υγ1: Καρδιακά ευχαριστώ για τις ευχές σας, αδέρφια.
υγ2: Η φωτογραφία είναι στιγμιότυπο από ταξίδι μου πριν λίγες μέρες. (Οι Αρχάγγελοι πάντα βοηθάνε...)
Αληθώς ο Κύριος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφη φωτογραφία!!! Πόσο σε ζηλεύω που μπορείς να κάνεις τόσα ταξίδια και να γνωρίζεις καινούρια μέρη :)))
Να 'σαι καλά και να περνάς όμορφα....!
Και συνεχίζουμε να προχωράμε αντλώντας φώς από την Πηγή του Φωτώς των όλων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός προχωράει μαζί μας αλλά συχνά δεν μπορούμε η δεν θέλουμε να το δούμε. Ακόμα και όταν νομίζουμε ότι περπατάμε μόνοι στην ερημιά όπως οι δύο μαθητές του Χριστού στο δρόμο προς Εμμαούς, αυτός είναι μαζί μας. Όπως εκείνοι που βλέπαν μόνο ερημιά και απελπισία αφού χάσαν τον δάσκαλό τους, βλέπουμε και εμείς μόνο ερημιά και απόγνωση.
Εκείνος όμως βάδιζε δίπλα τους, πήγε στο σπίτι τους και τον φίλεψαν και ήταν τόσο μεγάλη η χαρά τους, που θα ήθελαν να καιγόταν η καρδιά τους για να καταλάβουν ότι ήταν Αυτός από την αρχή που Τον συνάντησαν, για να μήν χάσουν ούτε λεπτό από την αγαπημένη παρουσία Του.
«καὶ εἶπον πρὸς ἀλλήλους· οὐχὶ ἡ καρδία ἡμῶν καιομένη ἦν ἐν ἡμῖν, ὡς ἐλάλει ἡμῖν ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ὡς διήνοιγεν ἡμῖν τὰς γραφάς; » (Κατά Λουκάν, ΚΔ, 32).
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να καταλάβουμε όσο νωρίτερα γίνεται ότι Εκείνος περπατάει πάντα δίπλα μας, για να μην χάσουμε λεπτό από την παρουσία Του...
Ας μήν κοντοσταθούμε να αναρωτηθούμε το οτιδήποτε γιατί δεν έχουμε πιά λόγο. Γιατί τα τελευταία περιθώρια „απιστίας“ που θα μπορούσαμε να έχουμε, τα „κάλυψε“ ο Απ. Θωμάς σήμερα....
Αληθώς Ανέστη Σεβάχ...
Σε ευχαριστούμε για τις φωτεινές και πάντα τόσο ελπιδοφόρες αναρτήσεις σου.
Χαιρετισμούς από το ηλιόλουστο και ανθισμένο Μόναχο...
Αληθώς Ανέστη ο Κύριος και μας γέμισε Ελπίδα και Φως, πόσο ωραία το τοποθέτησες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά ταξίδια Σεβάχ, καλή Ανάσταση και στις ψυχές μας καθημερινά!
αληθώς ο Κύριος!
ΑπάντησηΔιαγραφήμε το βλέμμα..πότε ψηλά..πότε..προς τα μέσα..
καλή δύναμη
τα φιλιά μου!
Αληθώς Ανέστη.... Σεβάχ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς φωτίσει τις ψυχές μας και ας γεμίσουμε αγάπη και ελπίδα!
Αληθώς Ανέστη φίλε μου και ας γίνει παράδειγμα σε κάθε Σταύρωση στις ζωές μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή