Μπορεί να μιλάμε για το Χριστό. Να λέμε το πόσο υπέροχα ήταν αυτά που έκανε, που δίδασκε. Μπορεί να κάνουμε θρησκευτικό τουρισμό. Να αγοράζουμε εικονίτσες, κομποσκοίνια. Να επισκεπτόμαστε μοναστήρια. Μπορεί ίσως να μη χάνουμε ακολουθία. Μπορεί ακόμα να νηστεύουμε, να κάνουμε φιλανθρωπίες.
Μπορούμε να προχωρήσουμε ένα σπουδαιότερο, όμως, βήμα. Να τολμούμε να κοιτάζουμε τα λάθη και τα πάθη μας κατάματα και ταυτόχρονα να μην απελπιζόμαστε. Μπορούμε να βιώνουμε το Χριστό μέσα απ'την καθημερινή μας μετάνοια.
Η σχέση μας μαζί Του εξαρτάται απ'το πόσο στ'αλήθεια τον προσκαλούμε στη ζωή μας. Η επιλογή αυτή είναι δώρο του Θεού χαοτικά σπουδαίο. Και λέγεται ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου