για να κοινωνήσεις το φως

Το καραβάνι του χρόνου πολλοί προσπάθησαν να το ερμηνεύσουν. 

Άλλοι να το κατανοήσουν. Άλλοι να το αξιολογήσουν. 

Εσύ προσπάθησε απλά να το ζήσεις.

Αυτή η ζωή είναι μια σταγόνα μονάχα μπροστά στο πέλαγος της απεραντοσύνης της αιώνιας ζωής. Μα μέσα στο σταυροδρόμι των εποχών και των στιγμών, ήρθε η Αγάπη Του να μας δείξει πού είναι η ουσία. Με τη θεϊκή Του δύναμη ένωσε τις ζωές, τις στιγμές (που ο ίδιος δημιούργησε και μας χάρισε) και μας έδειξε ότι μόνο μαζί Του αξίζει πραγματικά να ζεις. 

Όσο κι αν προσπαθούμε με τη δικιά μας ατελή λογική να κατανοήσουμε  την τέλεια Αγάπη Του, Εκείνος μας έχει ήδη πει τι χρειάζεται να κάνουμε για να γίνουμε εραστές κι επιβάτες στο τραίνο της αιωνιότητας: αληθινή κοινωνία μαζί Του. 

Του μιλάς; Είναι ο Πατέρας σου, σ'ακούει. Δεν Τον νοιάζει να είσαι τέλειος. Την προαίρεσή σου την καλή ζητάει. Να θυμάσαι τι ρώτησε τον παράλυτο πριν τον κάνει καλά: "Θες να σε κάνω καλά;". Κρύβει τόσα πολλά νοήματα αυτή η ερώτηση... 

Φίλε/η μου, να Τον κοινωνείς. Να Του μιλάς. Να Τον ζητάς. Μας έδωσε τα μυστήρια (της εκκλησίας) για να μας ξεκλειδώσει τα μυστήρια (του σύμπαντος, της ύπαρξής μας ολόκληρης). Μας μίλησε για τα κλειδιά (εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία) που ξεκλειδώνουν τις πόρτες του εγωισμού (που μόνοι μας διπλοκλειδώνουμε με τις λάθος επιλογές μας).

Φίλε/η μου, για να κοινωνήσεις το Φως, μονάχα ένα πράγμα χρειάζεται: Να ζητήσεις να βγεις απ'το σκοτάδι.