Σαν το ρομποτάκι της NASA

Πριν από λίγες μέρες έφτασε στον πλανήτη Άρη το ρομποτάκι της NASA ονόματι Perseverance. 

Το παρακολουθούσα κι εγώ ήδη από πριν, από την προετοιμασία από την επιστημονική του ομάδα, διότι από μικρός μου άρεσε το διάστημα και η αστρική εξερεύνηση.

Για να ετοιμαστεί αυτό το ρομποτάκι, για να υλοποιηθεί σαν σχέδιο απαιτήθηκαν άπειρες ώρες προετοιμασίας, δουλειάς, έρευνας, σχεδίων, προσπάθειας. 

Ας κάνουμε κι εμείς κάτι αντίστοιχο για το δικό μας.....'ρομποτάκι': την ψυχή μας! Κάποτε θα φύγουμε από αυτή την πρόσκαιρη ζωή και θα πάμε στην άλλη: την αληθινή, την αιώνια! Εκείνη για την οποία είμαστε φτιαγμένη με άπειρη πατρική αγάπη από τον Θεό μας για να ζήσουμε.

Ας προετοιμαζόμαστε! Ας προσπαθούμε! Ας επενδύουμε με στιγμές προσευχής καρδιακής, έμπονης και αληθινής! Ας δημιουργούμε χώρο στην ψυχή μας ώστε να πλαταίνει και να αγαπά όλο και πιο πολύ!

Και, ποια καλύτερη περίοδος από αυτή του Τριωδίου;

Λοιπόν, καλή αρχή, αδέρφια! Ας γίνουμε κι εμείς σαν....το ρομποτάκι της ΝASA!

Αφήστε την ελπίδα να σας καθοδηγεί

Ετοιμαστείτε, λοιπόν, πνευματικά και μείνετε άγρυπνοι. Αφήστε την ελπίδα να σας καθοδηγεί πλήρως στη σωτηρία που σας προσμένει, όταν φανερωθεί ο Ιησούς Χριστός. Αφού έχετε πάρει την απόφαση να υπακούετε στο Θεό, μην αφήνετε να ρυθμίζουν τώρα τη ζωή σας οι επιθυμίες που είχατε πριν τον γνωρίσετε. Αντίθετα, όλη σας η συμπεριφορά να είναι άγια, όπως άγιος είναι και ο Θεός που σας κάλεσε. Γι'αυτό λέει η Γραφή: να γίνεται άγιοι γιατί κι εγώ είμαι άγιος.

Καινή Διαθήκη, Ά Πέτρου, κεφ1, στ13-16

Όπως ανασαίνεις στο δάσος

Σίγουρα θα έχεις βρεθεί σε δάσος κατάφυτο με πεύκα και έλατα! Θα έχεις ακούσει τον άνεμο τον αρχοντικό να περνά μέσα από τα ψηλά δέντρα αφήνοντας μια απίστευτη, μαγευτική μελωδία. Σίγουρα θα έχεις κλείσει τα μάτια, θα έχεις σηκώσει ψηλά το βλέμμα σου και θα έχεις ρουφήξει αυτόν τον ζωογόνο αέρα. 

Θα έχεις νιώσει την καθαρότητά του να εισέρχεται στα πνευμόνια σου.

Κάπως έτσι είναι και η προσευχή για την ψυχή. Είναι ζωογόνος. Είναι ένδειξη υγείας. Είναι ανάγκη της ψυχής μας. Η προσευχή μας ανεβάζει ψηλά. Μας ενώνει με όλη τη φύση, με τους ανθρώπους, με τον Θεό.

Θυμάμαι που κάποιοι άγιοι έλεγαν ότι αξίζει να προσεύχεσαι τόσο συχνά όσο ανασαίνεις. Απίστευτα δύσκολο, ε;

Εμείς μπορούμε απλά να θυμόμαστε αυτή την ομορφιά του κατάφυτου δάσους. Κι έτσι να παίρνουμε και καμιά ανάσα ευχαριστώντας τον Θεό. Παρακαλώντας τον. Δοξολογώντας τον. Όλα τα έφτιαξε τέλεια! Και τα έφτιαξε για μας!

Σκέψεις πρωινές του χειμώνα

Καλημέρα, αδερφή/έ μου. 

Σχεδόν όλη η Ελλάδα είναι ντυμένη στα λευκά σήμερα! Κρύο πολύ! 

Θυμάμαι που, μικρό παιδάκι, πετούσα από τη χαρά μου όταν οι γονείς μου μας πήγαιναν στα χιόνια! Ένα αίσθημα, μια γλυκιά ευτυχία που συνεχίζεται και τώρα αμείωτη :)

Όμως, η μελωδία του χρόνου και της ζωής συνεχίζεται. Έτσι, λοιπόν, με ρυτίδες στο μέτωπο, μέσα στη ζεστασιά και στην ασφάλεια του σαλονιού μου, κρατώντας και μια ζεστή κούπα καφέ στα χέρια μου, σκεφτόμουν πως θα'ταν εξαιρετικό αν μπορούσαμε να κάνουμε προσευχούλα για όλη τη φύση που δεν έχει κάποιο ζεστό καταφύγιο αυτές τις στιγμές. Για τους άστεγους συνανθρώπους μας. Για τα ζωάκια τ'αδέσποτα. Αλλά και για τα δέντρα και τα φυτά! 

Η αγάπη μας και ο σεβασμός μας ας είναι αδιάκριτοι και καθολικοί. Ας σκεπάζουν όλη την Πλάση του καλού μας Θεού.

υγ: Έχε μαζί σου ένα-δύο παραπάνω μπουφάν στο αυτοκίνητο ή στη μηχανή σου. Κι αν δεις κάποιον συνάνθρωπό μας άστεγο, χάρισέ του το. Κέρασέ τον κι ένα ζεστό ρόφημα. 

υγ2: Ίσως ο Κύριος στην άλλη ζωή να μη μας ρωτήσει πόσες μετάνοιες κάναμε ή πόσες νηστείες κρατήσαμε, αλλά πόσους συνανθρώπους μας βοηθήσαμε βγαίνοντας από το δικό μας βόλεμα...

Μεταμεσονύκτιες σκέψεις

Σε κάθε νύχτα που κυλάει, κλείνει ο κύκλος μιας ημέρας. Μιας ημέρας γεμάτης ή άδειας. Που είχε κοσμηθεί με στιγμές αγώνα καλού αλλά και από στιγμές ίσως εμπαθείς. Η χαρά του να είσαι ανθρώπινος ολοκληρώνεται στη συνειδητοποίηση ότι μπορείς να γίνεις ένθεος. Γι'αυτό και η βίωση της έμπονης -αγωνιώδους κάποιες φορές- προσπάθειας για Θεό, σε κάνει πρώτα βαθιά ανθρώπινο. 

Αντιλαμβάνεσαι ότι η αδυναμία, τα πάθη, η αμαρτία είναι καταστάσεις που συμβαίνουν σε όλους μας. Γι'αυτό και όταν πλησιάζουμε τον συνάνθρωπο και τον Θεό, πλαταίνει η ύπαρξή μας ολάκερη! Μεγαλώνει η ματιά της ψυχής μας και ζεσταίνει η αγκαλιά μας. 

Γι'αυτό, ας αφήσουμε πίσω μας κάθε τι που μας βαραίνει. Ας αποθέσουμε στο πετραχήλι του παπά τις αμαρτίες μας. Ας συγχωρήσουμε καρδιακά κάθε άνθρωπο. 

Και ας κάνουμε το βήμα εμπρός στην νέα στιγμή. Στην ελπίδα του Κυρίου μας. Στη χαρά που περιμένει να την βιώσουμε. 

Αυτή τη νύχτα ας αφήσουμε την ύπαρξή μας να ποτιστεί από την μονολόγιστη ευχή 'Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με'. Και ο καλός Θεός Πατέρας μας θα μας ξημερώσει αύριο μια νέα μέρα.

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με. 

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με. 

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με. 

Η προπόνηση είναι πάντα καλή!

Στον ουρανό οι άγγελοι συνεχώς δοξολογούν τον Θεό! Συνεχώς προσεύχονται, χαίρονται, ψάλλουν για Εκείνον! Υμνούν τα μεγαλεία Του, θαυμάζουν και η ύπαρξή τους αγάλλεται ασταμάτητα!

Ο ουρανός, η αιώνια ζωή είναι φτιαγμένη και για μας! Για τα παιδιά Του!

Οπότε, ας ξεκινήσουμε (ας ξεκινούμε κάθε μέρα μας) με προσευχή! Με δοξολογία! Με χαρά για το σπίτι μας -τη γη μας- που ο καλός Θεός για μας δημιούργησε! Κι αν καμιά φορά ξεχνάμε να προσευχόμαστε το πρωί που σηκωνόμαστε από το κρεβάτι, τουλάχιστον ας Τον θυμηθούμε την ώρα που θα ετοιμάζουμε τον πρωινό μας καφέ :)  Ο καλός Θεός κοιτάζει την προαίρεσή μας, τη θέλησή μας!

Ας ξεκινήσουμε να προπονούμαστε στην αγάπη, στην καθημερινή εξύμνηση του Κυρίου μας! Ας προσπαθούμε να αγαπούμε τον συνάνθρωπό μας!

Από αυτή τη ζωή και για πάντα!

Καλημέρα, αδερφή/ε μου!