Η τρέλα του ν'αγαπάς

Ηχογραφήθηκε σήμερα. Ομιλία του π.Βαρνάβα απ'τον ναό της Λαοδηγήτριας, Θεσσαλονίκης. Πολύ μικρή ομιλία (δεκάλεπτη) μα και τόσο σημαντική. Αξίζει να την ακούσεις. Εδώ

Μικρό τμήμα της ομιλίας: "...Νοιαστήκαμε για κανένα πονεμένο; Κανέναν δυσκολεμένο; Βάλαμε στην καρδιά μας με πόνο κανένα ταλαίπωρο άνθρωπο; Πλησιάσαμε κάποιον άγνωστο; Νοιαστήκαμε για ένα πράγμα μόνο!Να νιώθουμε καλά και να έχουμε 5 φίλους που μας αγαπούν και μας αναγνωρίζουν και να συμφωνούν μαζί μας! Αλοίμονο αν υπάρχει άλλη άποψη...."

Μπορείτε να γραφτείτε στο ιστολόγιο της Λαοδηγήτριας (βλ. link) ώστε να μη χάνετε τις ομιλίες του π.Βαρνάβα.
Καλό υπόλοιπο Κυριακής, αδέρφια. 
Θα τα πούμε.

Η φωτογραφία της εβδομάδας

Άγ.Μηνάς, Θεσσαλονίκη.

Ευχαριστώ τη φίλη Χριστίνα για τη φωτογραφία!

(Επί τη ευκαιρία, στον άγιο Μηνά γίνονται πολύ ωραίες ομιλίες. Όποιος μένει Θεσ/νίκη, ας το ψάξει!!)

Η φωτογραφία της εβδομάδας

Παραλία Θεσσαλονίκης. Περίπου ένα μήνα πριν. Από μια υπέροχη βραδινή βόλτα.

Μα κάνει στ'αλήθεια θαύματα;

Σήμερα ο άγιος Δημήτριος γιορτάζει! Η πόλη του, η Θεσσαλονίκη, η Ελλάδα και όλος ο κόσμος τιμούν τη μνήμη του...

Στο ναό του στη Θεσ/νίκη, πολλοί επισκέπτες προσέρχονται καθημερινά. Άλλοι να τον προσκυνήσουν και να προσευχηθούν. Άλλοι από περιέργεια, άλλοι από ιστορικό ενδιαφέρον, άλλοι γιατί δεν είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν...

Καθημερινά πολλοί πηγαίνουν. "Μα κάνει στ'αλήθεια θαύματα;" ρωτούν πολλοί. Και σκέφτομαι το πόσο μας έχει φάει η ανούσια καθημερινότητα όλους μας. Χάνουμε την ουσία της ζωής, το νόημά της... Είμαστε ικανοί να πιστέψουμε σε διάφορα άλλα (άστρα, κάρμα,τύχη, όνειρα, κλπ),αλλά όμως όταν μας μιλούν για κάποιον άγιο, για τα θαύματά του, για τα μυστήρια της Εκκλησίας, τότε γινόμαστε σκεπτικιστές. Τότε θυμόμαστε πως μας φταίνε οι παπάδες, τα Βατοπέδια, τα χρυσά άμφια, κλπ...

Τι να πει κανείς; Ώρες-ώρες, γινόμαστε αξιολύπητοι. Ας κάνουμε μια στροφή 180 μοιρών και ας δούμε λίγο την καρδιά μας. Ας κοιτάξουμε τον ατακτοποίητο εσωτερικό μας κόσμο. Ας παρακαλέσουμε τον μέγα μυροβλήτη Δημήτριο να μας βοηθήσει ώστε να μαλακώσει λίγο η καρδιά μας... Να νικήσουμε τους Λυαίους μας, δηλαδή τα πάθη μας...

Άγιε του Θεού Δημήτριε πρέσβευε υπέρ ημών...

υγ: αναδημοσίευση από προπέρσινή μας ανάρτηση

Πρόσφατο θαύμα του αγίου Δημητρίου

Τι να πρωτοπεί κανείς για τον άγιο Δημήτριο... Ένας απ'τους πιο σπουδαίους αγίους των πρωτοχριστιανικών χρόνων. Το θαυματουργό, χαριτόβρυτο λείψανό του βρίσκεται στον ναό του στη Θεσ/νίκη. Δε θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες του βίου του, αλλά θα σας μιλήσω για ένα θαύμα που έκανε σε μια φίλη μου πριν μερικά χρόνια.

Έπαιζε ανέμελη στον κήπο του σπιτιού της (στη Θεσσαλονίκη) και παρατήρησε λίγο μακρύτερα μια μεγάλη σφηκοφωλιά. Χωρίς να καταλαβαίνει και πολλά (ήταν πολύ μικρή ακόμη), πήγε και τη σκούντηξε μ'ένα ξύλο. Η φωλιά έσπασε σ'ένα σημείο και οι σφήκες αγριεμένες την κυνήγησαν. Εκείνη προσπάθησε να τρέξει να τις αποφύγει, αλλά την πρόφτασαν και την τσίμπησαν σχεδόν παντού. 

Κλαίγοντας και πονώντας, πήγε κατευθείαν στην μητέρα της. Εκείνη σοκαρισμένη δεν ήξερε τι να κάνει. Την παίρνει στην αγκαλιά της και τρέχει κατευθείαν στον άγιο. Ο ναός απέχει απ'το σπίτι της 4 λεπτά. Φτάνουν και με δάκρυα στα μάτια παρακαλεί τον άγιο γονατιστή για το παιδί της μπροστά στον μυροβλήτη.

Το παιδί απ'τον πόνο και το σοκ βγαίνει έξω απ'την εκκλησία. Η μάνα που δεν το αντιλαμβάνεται συνεχίζει να προσεύχεται... Μετά από 2-3 λεπτά βγαίνει έξω και βλέπει την κόρη της να κάθεται στο πεζούλι στην δεξιά πλάγια είσοδο του ναού αμέριμνη. Τρέχει κοντά της. Την κοιτάζει, την ψηλαφεί και δεν πιστεύει στα μάτια της! Τα στίγματα απ'τα τσιμπήματα και το πρήξιμο είχαν με τις μεσιτείες του αγίου θαυματουργικά εξαφανιστεί!

Τα δάκρυα λύπης μετατράπηκαν σε δάκρυα χαράς και δοξολογίας.

Να μεσιτεύεις, άγιε, για όλους μας!


υγ: το απόγευμα θ'αναρτηθεί ένα ποίημα που έλαβα στο mail για τον άγιο