Η φωτογραφία της εβδομάδας

Ταΰγετος. Πριν 2 μέρες. Μεσημέρι. Ξαπλωμένος κοιτάζοντας ψηλά.

Ψηλαφιστά στα ίχνη της αλήθειας

Πόσες φορές για να δω κάτι χρειάστηκε ν'απομακρυνθώ λίγο. Να πάω λίγο πιο ψηλά. Να δω τις γωνιές του, τα χρώματά του. Να προσπαθήσω να ψηλαφίσω το ανεξερεύνητο βάθος των συναισθημάτων μου, των εννοιών μου...

Το περιθώριο, όμως, πολλές φορές το νιώθω σαν συνέχεια του ορισμένου, του προκαθορισμένου και του σίγουρου. Και τρελαίνομαι! Πάω δηλαδή να ξεφύγω απ'την άγονη επανάληψη της καθημερινότητας και καταλήγω άθελά μου πάλι εκεί...

Χρειάζεται, νομίζω συνεχόμενος αυτοπροσδιορισμός. Συνεχόμενος αγώνας. Ατέλειωτος κόπος. Μόνον έτσι μπορούμε να θαυμάσουμε κάτι αληθινά. Να μπούμε στο καράβι με προορισμό την αλήθεια...

Συγχώρεσέ μου την ασυμβατότητα των λεγομένων μου...