Η γωνιά του παππού

Σήμερα το μενού έχει παραμύθι που βρήκα στο blog της καλής μου φίλης Αριστέας.

Των αδελφών Γκριμ.  "Η γωνιά του παππού".

Κάποτε ζούσε ένας παππούς με τον γιο του, τη νύφη του και το εγγονάκι του.

Ήταν όμως άσχημη η κατάστασή του. Σχεδόν τυφλός, σχεδόν κουφός , δεν μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί... Ούτε να φάει δεν μπορούσε. Σκόρπιζε όλο το φαγητό κάτω και λερωνόταν διαρκώς. Κάποιες φορές μάλιστα έριχνε το πιάτο κάτω και το έσπαζε.

Ο γιος και η νύφη σκέφτηκαν ότι ήταν ανυπόφορο όλο αυτό που ζούσαν. Υποχρέωσαν λοιπόν τον γέρο να τρώει σε μια γωνιά πλάι στο τζάκι. Του έδωσαν μάλιστα και ένα ξύλινο πιάτο για να μην το σπάζει.

Μια μέρα ο μικρός εγγονός έφτιαχνε κάτι με μερικά κομμάτια ξύλου. Όταν ο πατέρας του τον ρώτησε τι έφτιαχνε ο μικρός απάντησε:

-Φτιάχνω ξύλινες γαβάθες για να τρώτε εσύ και η μητέρα όταν μεγαλώσω.

Από κείνη την ημέρα ο παππούς κάθισε και πάλι μαζί  τους στο τραπέζι. Κανείς δεν είπε ξανά λέξη.

Μπες στη θέση του άλλου  πριν σκεφτείς, μιλήσεις πράξεις οτιδήποτε... Μπες στα παπούτσια του άλλου λένε οι Αμερικανοί . Η κατανόηση της κατάστασης του άλλου ας είναι μέλημά μας και όχι αγγαρεία..

Καλή μέρα να έχουμε...

πηγή: http://princess-airis.blogspot.gr/2012/09/blog-post_5919.html?showComment=1346671057834#c6413634824331174174 Αριστέα μου, σ'ευχαριστώ!

Μου λείπεις

Όταν θα δεις ότι γερνάω, σου ζητάω να είσαι σε παρακαλώ υπομονετική, αλλά πιο πολύ από όλα να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι περνάω.

Αν όταν μιλάμε, επαναλαμβάνω το ίδιο πράγμα χίλιες φορές, μη διακόπτεις για να πεις: «Είπες πάλι το ίδιο πριν από ένα λεπτό ...» Απλά άκου σε παρακαλώ. Προσπάθησε να θυμηθείς τις φορές που ήσουν μικρή και σου διάβαζα την ίδια ιστορία κάθε μα κάθε βράδυ μέχρι να αποκοιμηθείς.

Όταν δε θα θέλω να κάνω μπάνιο, να μη θυμώνεις και να μη με κάνεις να αισθάνομαι άσχημα. Θυμάσαι τότε που ήσουν μικρό κορίτσι και έπρεπε να σε κυνηγάω λέγοντάς σου δικαιολογίες και προσπαθώντας να σε κάνω να κάνεις ντους;

Όταν δεις πόσο ανίδεη θα είμαι σχετικά με τη νέα τεχνολογία, δώσε μου χρόνο να μάθω και να μη με κοιτάς με αυτόν τον τρόπο ... Θυμήσου γλυκιά μου, σε έμαθα υπομονετικά να κάνεις πολλά όπως να τρως σωστά, να ντύνεσαι, να χτενίζεις τα μαλλιά σου και να τα βγάζεις πέρα με τα καθημερινά θέματα της ζωής.

Την ημέρα που θα δεις ότι έχω γεράσει, σε παρακαλώ να είσαι υπομονετική, αλλά πιο πολύ να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι περνάω.

Αν περιστασιακά τα χάνω και ξεχνάω για ποιο πράγμα μιλάγαμε, δώσε μου χρόνο να θυμηθώ και αν δεν τα καταφέρω, μη γίνεις νευρική, ανυπόμονη ή αλαζονική. Να ξέρεις μέσα σου ότι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα είναι να είμαι μαζί σου.

Και όταν τα γέρικα, κουρασμένα μου πόδια δεν με αφήνουν να μετακινούμαι τόσο γρήγορα όσο πριν, δώσε μου το χέρι σου όπως σου πρόσφερα εγώ το δικό μου όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα.

Όταν αυτές οι μέρες έρθουν, να μην είσαι λυπημένη ...απλά να είσαι μαζί μου, και να με καταλαβαίνεις καθώς προσπαθώ να φτάσω στο τέλος της ζωής μου με αγάπη. Θα εκτιμώ και θα σε ευχαριστώ για το δώρο του χρόνου και της χαράς που μοιραστήκαμε. Με ένα μεγάλο χαμόγελο και την τεράστια αγάπη που πάντα είχα για σένα, απλά θέλω να πω, σε αγαπώ ...γλυκιά μου κόρη.

Μου λείπεις, 

η μαμά.

πηγή: εδώ

Αγάπα και προσπάθησε

Αυστηρός στον εαυτό σου, χαλαρός στους άλλους. Χωρίς, βέβαια, να νερώνεις τα πιστεύω σου. Το άκουσα σε μια ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου. Δεν είναι πολύ ωραίο;

Δηλαδή να μην ζητάς απ'τους άλλους, αλλά να είσαι γλυκός, διακριτικός. Να μην απαιτείς. Κατανόησε, χαμογέλα, αγάπα! Το πρόβλημα της κρίσης που βιώνουμε μπορεί να ξεπεραστεί σε μεγάλο βαθμό αν όλοι μας γίνουμε λιγάκι πιο καλοί με τους γύρω μας. Με τους συν-ανθρώπους μας. Μου κάνει εντύπωση μια κυρία που δουλεύει στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου που είναι σχεδόν πάντα χαμογελαστή. Πηγαίνω με το καλάθι τα πράγματα να τα χτυπήσει και χαμογελάει! Χαμογελάει! Σε όλους! Ε, είναι δυνατόν να μη σε επηρεάσει θετικά αυτό; Σου λέω αλήθεια, τέτοιους ανθρώπους χαμογελαστούς (όχι τα ψεύτικα χαμόγελα, αλλά τα αληθινά!) μέσα στην καρδιά μου τους έχω. Εκπέμπουν μια άγνωστη, απρόσμενη δροσιά που με δυναμώνει.

Εύχομαι, καλέ μου φίλε, καλή μου φίλη, σήμερα να χαμογελάσεις πιο πολύ! Να προσπαθήσεις πιο πολύ! Να αγαπήσεις πιο πολύ!  

Καλημέρα :)

Μην πιστεύεις αυτά που σου λένε τα μάτια σου

- Άκουσες, Φλετς; Ένας γλάρος είμαι σαν τους άλλους. Μ'αρέσει να πετάω, ίσως...

- Ιωνάθαν!

- Φτωχέ μου Φλετς. Μην πιστεύεις αυτά που σου λένε τα μάτια σου. Ό,τι και αν σου δείξουν, θα είναι περιορισμός. Κοίταζε με την κατανόησή σου. Βρες αυτά που ήδη γνωρίζεις και θα δεις τον τρόπο να πετάς...

Το λαμπύρισμα σταμάτησε. Ο Ιωνάθαν ο γλάρος είχε εξαφανιστεί...

απόσπασμα απ'το βιβλίο του Ρίτσαρντ Μπαχ "Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον", εκδ.Διόπτρα


παρόμοιες αναρτήσεις δείτε και εδώ:
http://aoratigonia.blogspot.com/2012/02/blog-post_09.html 

http://aoratigonia.blogspot.com/2011/05/blog-post_21.html