Θυμάσαι που έχουμε ξαναμιλήσει στο παρελθόν για την προσευχή; Και σου είχα πει ότι δεν έχει σημασία η στιγμή ούτε το πού είσαι. Μπορεί να'σαι ακόμη και στο πιο θορυβώδες μέρος και να μπορείς να ψιθυρίσεις μια ευχή. Θυμήσου και το περιστατικό με το φίλο μου που σου'χα πει παλιότερα. Που έκανε κομποσκοίνι πηγαίνοντας προς το πανεπιστήμιο.
Άκουσα ένα παρόμοιο περιστατικό σε μια ομιλία του π. Ανδρέα Κονάνου και στο απομαγνητοφώνησα.
...Και να ζήσουμε αυτό που έζησε μια φορά μια γυναίκα που οδηγάει ταξί και μου'πε: "Άκουγα τα λόγια της πειραϊκής εκκλησίας ένα βράδυ που οδηγούσα και είχα βρεθεί σε κάτι ερημικά μέρη. Και ανοίγω την πόρτα του ταξί και κατεβαίνω και γονατίζω μέσ'στο σκοτάδι. Και όπως είχα ανοιχτή την πόρτα του ταξί, ακουγόταν το ράδιο που έπαιζε και σήκωσα τα χέρια μου ψηλά και έκανα μια προσευχή"...
