"Οι άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν όπως το χειμερινό σιτάρι.
Μα αυτό που μένει είναι οι ιστορίες τους, οι καλοσύνες τους.
Αυτά είναι που μένουν αιώνια.
Όλα τ'άλλα είναι εντελώς μάταια...
Ούτε ο πλούτος, ούτε η δόξα, ούτε τα πολυτελή σπίτια και τα ακριβά ρούχα μένουν.
Όταν θα διαβούμε την πόρτα τ'ουρανού όλα τα φθαρτά θα χαθούν. Να το θυμάσαι αυτό..."
Σεβάχ ο Θαλασσινός
