Disable_right_click


Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Νότες του πόνου

Καιρό είχα ν'ανοίξω αυτή την πόρτα.
Τα βήματά μου γυρόφερναν σ'άλλα μονοπάτια.
Μα σαν απότομη βροχή ήρθε στη ζωή μου.

Είναι περίεργος ο αέρας πια.
Οσφραίνομαι τη σκληρή του παρουσία.
Μου δείχνει ένα περίεργο κόσμο.

Πού τελειώνει το μυστήριό σου;
Ψάχνω άγκυρα να μη βυθιστώ.
Γιατί, πόνε, ήρθες έτσι απρόσκλητος;

Φτερά γίναν πια τα δάκρυα.
Μα κάθε που δακρύζω βαραίνει η καρδιά.
Και δυσκολεύομαι να πετάξω. 

Παίρνω ανάσες, κάνω ευχές.
Και πετάω παραγάδια ψηλά.
Ανάμεσα στ'αστέρια.

Πού τελειώνει ο ουρανός;
Πού τελειώνουν τα δάκρυα;
Σε ποιο αστέρι πετά η ευτυχία;

(Εμπνευσμένο από ένα mail που έλαβα. Aφιερωμένο στις ψυχούλες εκείνες που δοκιμάζονται σκληρά απ'το μυστήριο του πόνου). Καλό μήνα, αδέρφια. 

10 σχόλια:

  1. Καλημέρα και καλό μήνα!!!
    Υπέροχο ποίημα...
    Ίσως ο πόνος ήρθε απρόσκλητος για να μας οδηγήσει στην Ανάσταση...
    γιατί αν δεν σταυρωθείς, πώς θα αναστηθείς;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάνε τον πόνο προσευχή...αυτή η σκέψη μου ήρθε...
    Kαλή δύναμη,καλό κουράγιο και καλή υπομονή σε όσους δοκιμάζονται...
    Καλημέρα και και καλό μήνα Σεβάχ μου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρες αδέρφια :)

    Καλή εβδομάδα και δύναμη σε όλους. Μοιράστε και κανά χαμόγελο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο χαμογελάμε τόσο φωτιζόμαστε. Ακόμα και στον πόνο. Κάτι τέτοιο θα σκέφτηκαν οι παλαιότεροι που έλεγαν όταν γελάς φωτίζεται το πρόσωπό σου. Καλόν μήνα αδέρφια.
      Να είσαι χαμογελαστός Σεβάχ :) Ξέρεις εσύ.

      Διαγραφή
  4. Τι θα 'ταν η χαρά, δίχως τον πόνο;
    Όμορφο ποίημα :)
    Καλό μήνα και πάλι....καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μήνα, κάθε μέρα, Ωραιοζήλη μου :)
      Είναι μυστήριο ο πόνος και η χαρά ανεκτίμητη.

      Διαγραφή