Disable_right_click


Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Tweet


Όλοι μας έχουμε λίγο κομμάτι ουρανό μέσα μας. Αν βγούμε απ'τη φυλακή του εγώ μας και χαμογελάσουμε και αγαπήσουμε... Ω, τι όμορφο που γίνεται τότε το άπειρο!

from my twitter

5 σχόλια:

  1. πόσο ευχομαι σε αυτή την εικόνα να ήμουν εγώ δεν λέγεται σε ευχαριστώ που με έβαλες σε μια διαδικασία να το σκεφτώ έτσι καλημέρα να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μου αρέσει η εικόνα, με..αγριεύει το τοπίο λιγάκι δεν τα πάω καλά με το βουνό μα ο ουρανός υπάρχει παντού φθάνει να τον κοιτάς.Προτιμώ τ' αστερια, τα βράδια..νοιώθω μεγαλείο εκείνη την ώρα αισθάνομαι μηδαμινή στο άπειρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όντως τι όμορφο που γίνεται.....!
    Υπέροχη η φωτογραφία....Καλό ξημέρωμα :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σεβάχ μου,καλή μου φίλη πολύ χαίρομαι που σε βρίσκω πάλι ύστερα απο 4 μήνες αποχής απο τον υπολογιστή μου μετά τον τραυματισμό της μαμάς μου-..χαίρομαι που βρίσκω την ίδια αίσθηση εδώ όπως σε άφησα..αυτή της γαλήνης και ηρεμίας της ώριμης σκέψης και των προβληματισμών..σου δίνω σήμα επανόδου,δεν προλαβαίνω σήμερα να δω τις παλαιότερες αναρτήσεις σου γιατί καθημερινά επισκέφτομαι όλα τα ιστολόγια με τα φιλαράκια που στερήθηκα τόσο καιρό..την αγάπη μου σου στέλνω και καλή συνέχεια..η φυλακή του εγώ μας είναι αυτή που μας στερεί και την ελευθερία σκέψης οπότε που χαμόγελο να βρείς μετά!υπέροχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πόσο όμορφη ανάρτηση γεμάτη ηρεμία και γαλήνη!!!!!!!
    Καλημέρα φίλε μου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή