Αγάπη, αγάπη χωρίς τέλος!

Ο Σταυρός του,
δύο ατέλειωτες ευθείες τεμνόμενες.
Αγάπη σταυρωμένη χωρίς όρια.
Αγάπη πιο δυνατή απ'το θάνατο.

Κι αυτούς που δε σταμάτησαν ποτέ να ελπίζουν
που κάθε στιγμή παλεύουν,
τους αγαπάει.

Κι αυτούς που χάθηκαν στο σκοτεινό βυθό,
που η ελπίδα τους ξεθώριασε,
τους αγαπάει.

Ο ήλιος του είναι άπειρος.
Η αγάπη του αθέατη,
μα ολοζώντανη.

Η παρουσία του σιωπηλή
κι εκρηκτική 
στην συμπαντική έκτασή της.

Το ποτήρι του,
ενωτικό πανηγύρι.
Πάντα παρόν,
να μας κερνά ουρανό.

υγ: Φωτογραφία από επίσκεψή μου στη μονή Σίμωνος Πέτρας, Αγ.Όρος, 2005

...για μια ιστορία

αnd I watched as the bone dust hung in the sky
like a dim flock of endless prayers

  Θα'θελα να γράψω μια ιστορία για τη ζωή. Για τις στιγμές που περνούν και κυλούν ανύποπτες και κανείς δεν τους δίνει σημασία. Για ένα φεγγάρι, μια βάρκα, έναν ήλιο. Μια ιστορία έρωτα κι αγάπης που ο χρόνος της έδωσε αδιόρατα σχήματα πόνου και χαράς. Που τη στόλισε με δάκρυα κι ελπίδα. Ατέλειωτη σαν θάλασσα, σαν διάφανη γαλάζια αγκαλιά.

  Θα'θελα να γράψω μια ιστορία που να εντυπωσιάσει τα χέρια μου καθώς θα τη γράφουν. Και το μυαλό μου καθώς θ'ανεβαίνει στο τραίνο της καρδιάς έτοιμο να χαθεί σ'άγνωστους προορισμούς. Θα'θελα να τη γράφω ακούγοντας τη στοιβαρή μουσική απ'τις ράγες κοιτώντας πού και πού έξω απ'το παράθυρο χωρίς να σκέφτομαι, χωρίς να με νοιάζει τίποτα. 

  Θα το'θελα τόσο πολύ. Μια μονάχα ιστορία. Μια αέναη κίνηση ισορροπίας ανάμεσα στο γλυκό άπειρο και στη χειροπιαστή πραγματικότητα. Ανάμεσα στ'αστέρια της νύχτας και το σιωπηλό γλυκοχάραμα της μέρας. Κάπου ανάμεσα στις αναπνοές που παίρνουμε και το σμάρι των ευλογημένων στιγμών που βρίσκονται εκεί. 

υγ: Οι δύο στίχοι στην αρχή είναι lyrics απ'το τραγούδι Big Light του συγκροτήματος Houses

Δεν έχω πολλά να πω

Δεν έχω πολλά να πω. 
Κοιτάζω τον κόσμο μέσα απ'ένα στρογγυλό παράθυρο.
Παρέα με τον άνεμο, πετώ. 
Ξέρω πως η ζωή μου είναι σταγόνα της βροχής. 
Κόκκος άμμου. 
Στιγμή στο άπειρο του σύμπαντος.

Δεν έχω πολλά να πω. 
Σβήνω λίγο-λίγο κάθε μέρα 
τη συνήθεια απ'τις ματιές μου. 
Ξέρω πως η ταπείνωση είναι το κλειδί στην ομορφιά. 
Στην άπλα της ζωής. 

υγ: Σας ευχαριστω πολυ για τις ευχες σας, τα μέηλ σας, τα σχόλιά σας. Ευχή μου να μη παύετε ποτέ να προσπαθείτε ν'αγαπάτε.

Tweet

Όλοι μας έχουμε λίγο κομμάτι ουρανό μέσα μας. Αν βγούμε απ'τη φυλακή του εγώ μας και χαμογελάσουμε και αγαπήσουμε... Ω, τι όμορφο που γίνεται τότε το άπειρο!

from my twitter

Έλα (μέρος Β')

Έλα. 

Ας ξεφύγουμε απ'τη μίζερη τετράγωνη λογική. 

Σκέφτηκες ποτέ σου πως ένα κι ένα δεν κάνουν δύο, 

αλλά άπειρο; 

Διότι, όταν μοιράζεσαι αυτά που έχεις, 

όλος ο κόσμος είναι μια αγκαλιά! 

Τότε έχεις την ευκαιρία να ξεφύγεις απ'τη μανία τού να "κατέχεις" πράγματα. 

Πλούσιος είναι εκείνος που η καρδιά του μέθυσε με ελπίδα που γεννήθηκε από πόνο κι αγάπη. 

Και τέτοιες καρδιές δε γίνεται ποτέ να χάσουν το δρόμο τους.