Τα λουλούδια προσεύχονται για τα παιδιά

Αναδύθηκε δάσος ζοφερό

απ' το πνεύμα μας 

κι εκάλυψε τον ορίζοντα. 

Μόνο ατραποί τρυπώνουν 

και χάνονται μέσα στο φόβο. 

Μέλλον δεν φαίνεται.

Τρέχουν, χορεύουν ανύποπτα

για ό,τι γίνεται πάνω τους

τα παιδια, ενώ γέρνοντας γύρω

και κάτω απ' τα πόδια τους, (ως

ν' ακούν τη βοή και να βλέπουν

το σύννεφο) σαν ένα απέραντο

υπαίθριο εκκλησίασμα

τα λουλούδια προσεύχονται.

Ν.Βρεττάκος

υγ: Καλό φθινόπωρο να'χουμε, αδέρφια!!!

Η φωτογραφία της εβδομάδας

"Μέσα στις μήτρες 

όλων των δέντρων μου

ρέει ο Θεός"

Μέσα στη δροσιά του καλοκαιριού. Ταΰγετος. Μερικές μέρες πιο πριν. 

υγ: Ευχαριστώ πολύ το φίλο Γ. για την όμορφη φωτογραφία και τις πληροφορίες που μας έστειλε!
υγ2: Το τρίστιχο είναι τμήμα απ'το ποίημα του Νικηφ.Βρεττάκου "Το μεγάλο έργο" απ'την ποιητική του συλλογή "Ο διακεκριμένος πλανήτης".

Ο πράσινος κήπος

Ένα απ'τα αγαπημένα μου ποιήματα του Νικηφόρου Βρεττάκου. 
Σε μελοποίηση του Γιώργου Καγιαλίκου. Εδώ.

Καλημέρα αδέρφια. 
Σας ευχαριστώ και πάλι για όλα! 

Μαζεύω τα πεσμένα στάχυα

Μαζεύω τα πεσμένα στάχυα να σου στείλω λίγο ψωμί,

μαζεύω με το σπασμένο χέρι μου ότι έμεινε απ' τον ήλιο

να σου το στείλω να ντυθείς. Έμαθα πως κρυώνεις.

Την πράσινή σου φορεσιά να την φορέσεις την Λαμπρή!

Θα τρέξουν μ' άνθη τα παιδιά. Θα βγουν τα περιστέρια,

κ' η μάνα σου με μια ποδιά, πλατιά, γεμάτη αγάπη!

Πάρε όποιο δρόμο, όποια κορφή, ρώτα όποιο δένδρο θέλεις.

Μ' ακούς; Οι δρόμοι όλης της γης

βγαίνουνε στην καρδιά μου!

Μην ξεχαστείς κοιτάζοντας το φως. Τ' ακούς; Ναρθείς!

Νικηφόρος Βρεττάκος

υγ: Ευχαριστούμε τη φίλη που μας έστειλε την πηγή