(...) Η μοχθηρία έχει μόχθο, το δείχνει και η λέξη η ίδια όπως το γράφει ο Φώτης Κόντογλου.
Η καλοσύνη έχει το θάρρος του θέλω και του δε θέλω. Το γνωρίζει καλά, ιδίως όταν πρόκειται να το θυσιάσει.
Όσο καλύτερα ξέρεις το θέλω σου τόσο δεν το μεγαλοποιείς, δεν το θεοποιείς, το κατευνάζεις, δε σφάζεσαι γι'αυτό. Δε χάλασε και ο κόσμος δηλαδή...
απόσπασμα απ'το βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη "Κυριακή απόγευμα στη Βιέννη", εκδ. Ψυχογιός
