Η ζωή σαν ένα...μικρό σκοινί

Παιδευόμουν μ'ένα θέμα της δουλειάς χτες το απόγευμα. Και σκεπτόμουν πιθανούς τρόπους για να λυθεί θετικά το θέμα. Ασυναίσθητα άρχιζα να παίζω μ'ένα μικρό σκοινί που κάποτε ήταν σελιδοδείκτης στο ημερολόγιό μου.

Σε κάποια φάση συνειδητοποίησα πως βρήκα τη λύση χάρη σ'αυτό το μικρό σκοινάκι!

Τι έγινε:
Με το μικρό αυτό σκοινί έφτιαχνα διάφορα σχήματα καθώς σκεπτόμουν: κύκλο, τρίγωνο, σταυρό, βελάκι, κλπ... Και η εξής σκέψη γεννήθηκε μέσα μου: "Έτσι δεν είναι και η ζωή μας; Ένα τέτοιο σκοινί; Εμείς αυτό που κάνουμε είναι να αντιδρούμε στα ερεθίσματα. Ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Δράση και αντίδραση"!

Άρα, για κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα άλλος μπορεί να λάβει δυναμική στάση, άλλος παθητική, άλλος να το δει με εφευρετικότητα, άλλος με ελπίδα ή απογοήτευση. Προσωπική γραμμή πλεύσης.

Σημασία έχει το πώς θα δράσεις. Στη ζωή μπορείς να χαράξεις τη δικιά σου άποψη παρόλο που δεν ελέγχεις πάντα τα ίδια τα γεγονότα που σου συμβαίνουν. Αυτό, όμως, είναι την ίδια στιγμή και το σπουδαίο! Εσύ τι πιστεύεις;

Ο γέρ.Παΐσιος μιλά για τα πάθη

- Γέροντα, μια κακή συνήθεια μπορεί να κοπεί αμέσως;

- Κατ’αρχάς πρέπει να καταλάβει ο άνθρωπος ότι αυτή η συνήθεια τον βλάπτει και να θελήσει να αγωνισθεί για να την κόψει. Χρειάζεται να έχει κανείς πολλή θέληση, για να μπορέσει να την κόψει αμέσως.

 Όπως λ.χ. το σχοινί κάνει σιγά–σιγά μια μικρή αυλακιά στο χείλος του πηγαδιού και δεν γλιστρά πια, έτσι και κάθε συνήθεια λίγο-λίγο χαράζει μια αυλακιά στην καρδιά και δύσκολα βγαίνει από αυτήν. Για αυτό πρέπει να προσέξει κανείς να μην αποκτήσει κακές συνήθειες, γιατί μετά χρειάζεται πολλή ταπείνωση και πολλή θέληση, για να μπορέσει να τις αποβάλει. Έλεγε ο παπα-Τύχων: «Καλή συνήθεια, παιδί μου, αρετή. Κακή συνήθεια, πάθη».

απ'το φιλικό blog: http://ahdoni.blogspot.gr