Disable_right_click


Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Το ρίσκο στις ζωές μας (Μια ανατρεπτική προσέγγιση απ'τον π.Βαρνάβα Γιάγκου)

...Μόνο αν ρισκάρουμε τον εαυτό μας, μόνο αν ρισκάρουμε την ησυχία μας και την εξασφάλισή μας. Αλλά και σε κάθε μορφή σχέσης, αν πρέπει να 'μαστε σίγουροι και μετά να προχωρήσουμε, δεν είναι σχέση. Είναι ένας εγωισμός τεράστιος που θα φανεί στη συνέχεια με κάποιον τρόπο. 
Αν, λοιπόν, εμείς έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θα οικοδομηθεί πνευματική ζωή επειδή διαβάσαμε, επειδή ακούσαμε, επειδή λειτουργηθήκαμε, αυτό είναι ψέμα. Πνευματική ζωή θ'αρχίσει να οικοδομείται όταν είμαστε έτοιμοι να χάσουμε. Όταν είμαστε έτοιμοι να σκανδαλιστούμε. Όταν είμαστε έτοιμοι να παραδεχτούμε έναν Θεό που καθεύδει. Όταν αρχίσουμε να παραδεχόμαστε και να αποδεχόμαστε έναν Θεό που του φωνάζουμε κι αυτός καθεύδει, κοιμάται, μας αγνοεί, τότε είναι ο τρόπος που θ'αρχίσει να ενεργοποιείται ο εσωτερικός, υπαρξιακός μας πνευματικός μηχανισμός, κάτι να γίνεται. Κάτι να οικοδομείται. Κάτι να αρχίζει να γίνεται -όχι πως έγινε. Αν μέσα σ'αυτή τη διαδικασία (που φτάνουμε σε οριακές καταστάσεις) εξακολουθούμε να κρατάμε -ελάχιστη έστω- ελπίδα ότι κάτι μπορεί να γίνει, ότι κάπως μπορεί να φανεί ο Χριστός στη ζωή μας, τότε μπορούμε να μιλάμε για πνευματική ζωή. Όχι όταν είμαστε χαζοχαρούμενοι πνευματικά και φαντασμένοι που συγκινούμαστε δήθεν και ριγούμε σε μια αίσθηση πνευματικής εμπειρίας και προσευχής. (...)
Για να γίνει, όμως, αυτό χρειάζεται να μη φοβόμαστε τον εαυτό μας. Ποιος φοβάται τον εαυτό του; Ο εγωιστής. Ποιος φοβάται μη χάσει; Ο εγωιστής. Αυτός μπορεί να κάνει σχέση; Εκμετάλλευση μπορεί να κάνει. Θεωρεί τη σχέση κάτι το οποίο το ελέγχει. Κάτι το οποίο δεν το ελέγχει, το βλέπει ως κίνδυνο, ως απειλή. Αν φοβηθούμε τις απειλές, δε μπορεί να υπάρξει πίστη και σχέση. Αν φοβηθούμε τον κίνδυνο, τίποτε δε μπορεί να γίνει. 

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα ομιλίας του π.Βαρνάβα Γιάγκου που έγινε στη Θεσσαλονίκη στις 10.08.2014. Η ομιλία ολόκληρη εδώ.

11 σχόλια:

  1. "Κάτι το οποίο δεν το ελέγχει, το βλέπει ως κίνδυνο, ως απειλή."
    Πόσες φορές φοβάμαι να χάσω τον έλεγχο....και πόσες φορές στο τέλος συνειδητοποιώ πως δεν τον είχα ποτέ!!!
    Καλό σου βράδυ φίλε μου, όπου κι αν βρίσκεσαι να μας θυμάσαι στην προσευχή σου...!
    υ.γ.1 Φαίνεται ωραία ομιλία.......καιρό έχω να πάω!
    υ.γ.2 Και η φωτογραφία ακόμη πιο τέλεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Ωραιοζήλη μου.
      Ίσως όλα γίνονται για να καταλάβουμε πως είμαστε παιδιά Του. Πως αν Του δώσουμε τον έλεγχο, τότε ηρεμούμε.

      υγ1: Αν μπορείς, να πηγαίνεις. Από Οκτώβρη λογικά θ'αρχίσουν κ πάλι.
      υγ2: Ναι, η φωτογραφία κι εμένα μου άρεσε πολύ, γι'αυτό κ την επέλεξα. Βγάζει κάτι υποβλητικό.

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, Νικόλα μου.
      Έχει κ άλλες πολλές ομιλίες ο π.Βαρνάβας. Μπορείς να τις αναζητήσεις στο iomilia.net

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Ρίσκο κ πίστη είναι έννοιες (ή μάλλον εμπειρίες) φαινομενικά ασύνδετες. Ουσιαστικά όμως τόσο ανεπανάληπτα αδερφικές.
      Να εύχεσαι, Άμυ μου.

      Διαγραφή
  4. Όμορφο κείμενο και τόσο αληθινό.Κάποτε διάβασα ότι ο Χριστιανισμός και ο Κομουνισμός είναι δύο τέλειες θεωρίες όμως δυστυχώς ανεφάρμοστες στην αληθινή του όψη και θεωρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, καλή μου αχτίδα.
      Πόσο όμορφο θα'ταν αν εμείς, οι χριστιανούληδες οι νερόβραστοι και οι δήθεν, γινόμασταν αληθινοί χριστιανοί. Πόσο όμορφο θα'ταν....

      Διαγραφή
  5. Πόσο σύμφωνη με βρίσκουν τούτα τα λόγια!!!!!!!!!
    ΥΠΕΡΟΧΑΑΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή