Disable_right_click


Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Αποξεχάστηκα


(Για μουσικό χαλάκι: εδώ)
Αποξεχάστηκα πριν λίγο να σκέφτομαι τα παλιά. Να θυμάμαι στιγμές -σαν ασπρόμαυρα καρέ- από τότε που ήμουν ακόμα μικρός. Πιτσιρίκι. 

Πόσα απλά ήταν τότε όλα... Κατακόκκινα μπαλόνια, στρατιωτάκια, καραβάκια  πειρατικά. Βόλτες στην παραλία και κούνιες στην αμμουδιά με θέα το απέραντο γαλάζιο. Ηλιοβασιλέματα με γλυκά τραγούδια. Ήχοι φυσαρμόνικας και χρώματα των χρυσών νυχτερινών αστεριών. Στιγμές τόσο γλυκές. 

Καμιά φορά, όταν ταξιδεύω, ασυναίσθητα βάζω το χέρι στην τσέπη μου. Ψηλαφιστά. Μήπως κι αγγίξω το σχήμα της παλιάς φυσαρμόνικας ή την πολύχρωμη τρελόμπαλα που'χα βρει στα σκαλιά του ωδείου...

Μα η πραγματικότητα με ξαναβρίσκει να χαμογελώ ασυναίσθητα. Περιπέτεια η ζωή. Μια πρωτόγνωρη περιπλάνηση. Και τα'χει όλα.

Καλό ξημέρωμα. Ευχές πολλές. 



12 σχόλια:

  1. Τι ωραία και νοσταλγικά "καρέ"...
    Και τ' ασπρόμαυρο παίρνει χρώμα ζωντανό και χρυσαφένιο... μόλις μ' ένα κόκκινο μπαλόνι και τον ήχο μιας φυσαρμόνικας!...

    Όμορφη και δημιουργική εβδομάδα να έχεις!

    [Θαυμάσια, επίσης, η μουσική επιλογή και το βιντεάκι της!]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. υπέροχες και μοναδικές οι αναμνήσεις σου. καλή εβδομα΄δα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλα μου, πάντα να'σαι καλά. Καλή, δημιουργική, ευχάριστη και περιπετειώδη βδομάδα :)

      Διαγραφή
  3. Πάντα οι αναμνήσεις είναι γλυκιές φίλε μου, καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επειδή πονάει πολύ η καρδιά μου όταν σκέφτομαι πόσο τρέχουν τα άτιμα τα χρόνια, έχω μια γωνίτσα στο γραφείο μου με τα παιχνίδια μου και κάθε που μπορώ παίρνω κι από ένα καινούριο παιχνιδάκι ή φτιάχνω κάτι δικό μου.
    Και σαν παραδώσω τις εργασίες μου με το καλό θα ξεκινήσω να φτιάχνω κι ένα κουκλόσπιτο!
    :))) Αγόρασε κι εσυ ένα αυτοκινητάκι και κουβάλα το μέσα στο σάκο σου ή το χαρτοφύλακά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καθόλου κακή ιδέα, Χριστίνα μου!!
      Να'σαι καλά, καλό βράδυ κι ευχές πολλές :)

      Διαγραφή
  5. αν δε νιώσεις..από που έρχεσαι..
    πως θα αισθανθείς..που θες να πας..
    που θες να φτάσεις..;

    οι μνήμες.που αξίζουν να τις κουβαλάς..
    είναι μια χρυσή επένδυση..
    για το μέλλον..που ετοιμάζεις

    κράτα γερά καλέ μου φίλε!
    να χαμογελάς..με πείσμα
    σαν εκείνο..το μικρό παιδί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :)
      Σ'ευχαριστώ, Ιώ μου.
      Ξέρεις, σκεφτόμουν πως το χαμόγελο είναι ίσως μια απ'τις κρυφές δυνάμεις που κρατούν τον κόσμο μας. Τους γύρω μας. Το σώμα μας. Τα πάντα.

      Διαγραφή