Προσπαθώ σ'αυτό το πέλαγος των ημερών του εγκλεισμού να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι η συγκεκριμένη περίοδος που ζούμε σαν εκκλησία (άρα, όλοι μαζί) είναι περίοδος της Μ.Τεσσαρακοστής. Τώρα που δεν επιτρέπεται η τέλεση ακολουθιών στους ναούς μας, αυτό κάπως με δυσκολεύει. Και η απάντηση έγκεται στην αδυναμία μου την πνευματική και την ανεπάρκειά μου. Είμαι αδύναμος άνθρωπος. Είμαι γεμάτος αμαρτίες. Αλλά η περίοδος αυτή μπορεί να βοηθήσει στο ξύπνημα της ύπαρξής μου. Μπορώ να κάνω προσευχή και μόνος μου.
Είπα, λοιπόν, ν'ανοίξω το βιβλίο του Τριωδίου (του βιβλίου που διαβάζεται όλη αυτή της νηστείας την περίοδο) και προσευχήθηκα διαβάζοντας τα τροπάρια της σημερινής ημέρας. Αφήνω στην αγάπη σας ένα τροπάριο για την Παναγία (θεοτοκίο το λένε) που αναφέρεται στην Παναγιά μας ως ιατρείο πνευματικό. Ας γονατίζουμε, σώμα και ψυχή, στην αγιότητά της.
"Η σκέπη σου, Θεοτόκε Παρθένε,
ιατρείον υπάρχει πνευματικόν.
Εν αυτή γαρ καταφεύγοντες,
ψυχικών νοσημάτων λυτρούμεθα".
Αδέρφια, καλή δύναμη.
Πολλή προσευχή φίλε μου και να αφήσουμε το μέλλον στο Θεό σαν μοναδική ελπίδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιωργία μου, ας γίνει η Αγάπη Του κι αχτίδα (όπως το όνομά σου σαν blogger) στις ψυχές μας!!
ΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά!