Κοντά σου

Πόσο μαγευτικό μπορεί να είναι ένα βράδυ με ολόγιομο φεγγάρι;

Πόσο πλατιά μπορεί να'ναι η αγκαλιά του Θεού;

Πώς μετριέται η αγάπη μιας καρδιάς;

Πώς γίνεται, Χριστέ μου, και κάνεις τα πάντα τόσο όμορφα, τόσο γλυκά;

υγ: Η φωτογραφία είναι από τη Μονεμβασιά, έξω απ'το σπίτι του Γ.Ρίτσου. Πανσέληνος. Πριν μερικές νύχτες.

Πάνω στο Όρος με το τραγούδι της φλογέρας

Το φεγγάρι ξεπρόβαλε πίσω απ' το Άγιον Όρος.

Το φεγγαρόφωτο σκίζει τ'ουρανού το χάος.

Ω πανάκριβη αγνότητα,

φωλιάζεις μόνο στις ψυχές εκείνων

που ζουν στις πιο ψηλές κορφές.

Κοιμούνται με τα μαλλιά τους στ' αγέρι του φθινοπώρου

που αφήνει αδιάλυτο το γαλαξία.

Μες στη σιωπή της νύχτας τραγουδούν τα έντομα.

Τότε ξυπνά η ευχη μες στο φεγγαρόφωτο

κι αορατη για όλους προχωρει

παίζοντας τη φλογέρα της.

Η θεϊκή πνοή της σαλεύει στα κόκκινα χείλη,

τα σμαραγδένια της δάχτυλα σιγοντάρουν τη γλυκιά μουσική.

Όμως ποια ειν' η μελωδία της;

Απο καιρό παράτησα την πηχτή σκόνη του κόσμου

κι ήρθα σ'αυτο το μακρινό βουνό

για να ακούσω μια τετοια μελωδία.

Θα αξιωθώ να νιώσω το μυστήριο που κρύβει;

Μεγάλα προβλήματα βασανίζουν τη σκέψη μου,

μα το τραγούδι της φλογέρας γράφτηκε μες στην καρδιά μου.

συγγραφέας: 刘廷钊 (Liu Ting Chiu)

πηγή φωτογραφίας: "Άθως, τα χρώματα της πίστης", του Στράτου Καλαφάτη

υγ: Πολλές ευχαριστίες στον Παναγιώτη που επιμελήθηκε αυτή την ανάρτηση