Disable_right_click


Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

Περιμένοντας το τραίνο


Άλλο ένα ταξίδι... Τώρα περιμένω την ανταπόκριση. Το τραίνο που σε είκοσι λεπτά θα ξεκινήσει και θα με μεταφέρει στον τελικό μου προορισμό.

Από μπροστά μου περνούν δεκάδες ανθρωποι. Δεκάδες ψυχές, κόσμοι ολάκεροι. Κόσμοι μυστικοί, βαθιά εντυπωμενοι σε δύο μάτια ο καθένας. Αναρωτιέμαι πώς θα φαίνονται τα δικά μου μάτια. Τι χρώμα θά'χει ο δικός μου κόσμος. Χρώμα υποκρισίας σίγουρα... Ίσως και χρώμα στιγμιαίας "μετάνοιας". Αχ αυτα τα εισαγωγικά... Με φυλακιζουν, μου προσθέτουν προσωπεία ψευτιας. Θέλει μεγάλη αντρειωσυνη να μπορείς να πάρεις σωστές αποφασεις. Το αληθινό πονάει. Το γνήσιο επίσης. Είμαστε τόσο καλοί στα λόγια, στις παρηγοριες του στιγμιαιου. Του προσωρινού. Όταν όμως περάσει η στιγμή αυτή, έρχεται απ'τα βαθιά, μια πραγματικότητα ζοφερή, παγωμένη. Τότε κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και νιώθουμε τόσο μικροί, τόσο λίγοι να αντιμετωπίσουμε τους δαίμονες μας. Τα πάθη μας. Και ξαναφοραμε φοβισμένοι τα προσωπεια μας. Γιατί; Γιατί;

Είναι οι πράξεις μας που μας διαμορφωνουν. Όχι τα πιστεύω μας. Και χωρίς Θεό, δύσκολα τα πράγματα... Ίσως γι'αυτό και η λέξη μετάνοια δε χωράει στη καλοβολεμενη λογική μας. Γι'αυτό ίσως και η αγάπη χάνει το πραγματικό της βάθος. Και επαναπαυμένα ζαλισμένοι επιμένουμε σε μια  επιφανειακή ψεύτικη ειδωλική άποψη της αγάπης που στην αληθινή της μορφή μπορεί να μην τη γνωρίσουμε. Τουλάχιστον αν δεν κάνουμε προσπάθεια να αποτινάξουμε τον μισοκρυμμενο εγωισμό που μας στοιχειώνει σαν κακόηχο ρεφραίν μιας επαναλαμβανόμενης καθημερινότητας...

Η αληθινή αγάπη είναι αρετή. Είναι θεϊκό δώρο σταλμένο απ'το παλάτι Του. Η αληθινή αγάπη είναι κάτι που, έστω λίγο, αν το βιώσεις δε γίνεται ποτέ σου να το ξεχάσεις! Δε ξεχνιέται κάτι τέτοιο. Γιατί; Επειδή είναι μια στάλα ουράνιας δροσιάς στις καρδιές μας που διψούν -χωρίς πολλές φορές να το υποπτευόμαστε. Γι'αυτό και, αν το νιώσεις, μετά κάνεις τα πάντα για να το αισθανθείς και πάλι... Ένας αγώνας είναι η ζωή μετά... Μια όμορφη προσπάθεια... Και στην πορεία αυτή ενώνεσαι ("ίνα ώσι έν" που είπε ο άγιος γέρ.Πορφύριος πριν φτερουγίσει για την αιωνιότητα)! Ενώνεσαι με την παρουσία Του, με τους συνανθρώπους, με τη φύση. Με όλα! Έτσι ο κόσμος, οι άλλοι, δεν είναι πια η κόλασή μας ("Η κόλασή μου είναι οι άλλοι" Ζαν Πωλ Σαρτρ), αλλά η χαρά μας ("Χριστός ανέστη, χαρά μου" Αγ. Σεραφείμ του Σάρωφ). Αγαπάς χωρίς όρια, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς ρατσισμό, χωρίς ταμπέλες και προκαταλήψεις. Αγαπάς!

Καλή δύναμη. Να με θυμάσαι στην προσευχή σου. 


Κι όταν τελειώσει η μέρα, 
κι όταν η νύχτα απλωθεί σ'όλες τις άκρες, 
εκεί πάντα θα σε συναντώ. 
Κόμπο τον κόμπο, 
δάκρυ το δάκρυ, 
με χαρά.
Στα ουράνια λημέρια.


14 σχόλια:

  1. για μια στιγμή η οθόνη του υπολογιστή..έγινε οθόνη κινηματογράφου..
    λέξεις δεν υπήρχαν.. μόνο κίνηση.. πέταγμα για την ακρίβεια..
    θυμάσαι την ταινία του Πήτερ Παν..
    σαν τη Wendy.. πετούσα και εγώ μαγικά πάνω απ'το Λονδίνο..
    να'σαι καλά.. ευχαριστώ για το ταξίδι..
    οι λέξεις .. κάναν την περιγραφή σου ν'απογειωθεί..!

    μη βασανίζεις τον εαυτό σου.. ασ'τον να πετάξει..
    με το πέταγμα.. φεύγουν και τα μορμολύκεια..και οι ταμπέλες.. και η υποκρισία... όλα.. τα παίρνει ο άνεμος:))

    μόνον αγάπη, ευχή..προσευχή και χαμόγελα..

    τα σέβη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλή δύναμη Σεβάχ
    όπως πας τον δρόμο σου, στρώνεις λίγο και τον δικό μας.

    Καλημέρες
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Δημήτρη.
      Φίλε, κανε προσευχή τα λόγια να γίνονται έργα, οι προτροπές τρόπος ζωής και οι προσευχές πουλιά που θα πετάξουν εκεί ψηλά.

      Διαγραφή
  3. εννοείται στις προσευχές θα σε θυμόμαστε
    και αυτή την ανάρτηση θα τη θυμάμαι
    αδερφέ την έζησα μαζί σου
    καλή δυναμη αν και την έχει σε όλα
    να εισαι παντα καλά καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Διάβασα και ένοιωσα μέχρι της άκρης της ψυχής μου ένα θαυμάσιο κείμενο, διάβηκα μαζί σου το δρομάκι των συλλογισμών σου και σκέφτηκα ότι αν μπορούσα θα ήμουν αλήθεια δίπλα σου γιατί "ένοιωσα" ότι κάτι σου προκάλεσε αυτή τη μελαγχολική "στάση". Θα σου πω απλά κάτι που έλεγα στον εαυτό μου αυτές τις μέρες..κι αυτό θα περάσει.Όσο για τις αποφάσεις ζωής νομίζω , πιστεύω ολόψυχα ότι ο Θεός και οι αποφάσεις Του οδηγούν τα βήματα μας και το τι θα πράξουμε.Φίλε μου αν αυτό σου κάνει το παραμικρό..η σκέψη και η αισιοδοξία μου δίπλα σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου αχτίδα, οι συμβουλές σου είναι σκέτο βάλσαμο!!
      Σ'ευχαριστώ :)

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα φίλε μου!!!
    Τα λόγια σου μιλούν μες την καρδιά μου...πόσο ίδιοι είμαστε τελικά...
    Να εύχεσαι... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα συμφωνήσω με την Ωραιοζήλη.Πολλές οι φορές που έχω αισθανθεί πως μιλάς΄μέσα από μας....
    καλησπέρα φίλε μου,σ'ευχαριστούμε ακόμη μια φορά για αυτό σου το μοίρασμα...
    να είσαι καλά,την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΣΕΒΑΧ,ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ Ο ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΕΙ ΣΦΙΧΤΑ!ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΤΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΕΚΕΙΝΟΝ!ΠΟΣΟ ΣΕ ΝΟΙΩΘΩ ΚΑΛΕ ΜΟΥ!ΜΗ ΛΥΠΑΣΑΙ ΜΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΖΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!ΕΚΕΙΝΟΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΨΥΧΗ ΜΟΥ,ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΚΑΛΙΑΣΟΥΜΕ!ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ,ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ,ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!ΑΔΕΡΦΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΟΝΑΜΕ,ΚΑΙ ΓΕΛΑΜΕ ΜΑΖΙ!Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΕ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ!ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΕΩΡΓΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιωργία μου, σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ.
      Να ξέρεις πως οι προσευχές σας πολλές φορές με έχουν βγάλει από πολλές δυσκολίες, καλή μου.
      Καλό βράδυ :)

      Διαγραφή