Disable_right_click


Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

Πέτα τα "πρέπει", ζήσε μ'έρωτα

    Τα λουλούδια πάντα κοιτάζουν προς το φως. Ζητούν πάντα το ζεστό, αληθινό ηλιόφως. Όλη τους η ζωή είναι στραμμένη προς τα εκεί. Μπορεί να υπομείνουν καταιγίδες, αστραπές, κεραυνούς, αέρηδες πανίσχυρους, χαλάζι... Όμως, αυτά εκεί! Περιμένουν σιωπηλά τις ηλιαχτίδες. Κι όταν εκείνες ταξιδέψουν μέχρι τη γη, τότε γίνεται πανηγύρι. Τα φυλλαράκια τους, τα πέταλα, ο ευαίσθητος κορμός τους γεμίζει ζωή, χρώμα, δύναμη.
   Κι όλ'αυτά, τα κάνουν γιατί έτσι είναι. Δίχως "πρέπει", δίχως καταναγκασμούς. Η ζωή τους είναι μια διαρκής σχέση με το φως. Χωρίς αυτό πεθαίνουν. Τόσο απλά. Τελικά, τα αληθινά πράγματα βιώνονται σχεδόν πάντα μέσα στην ερωτική ενεργητικότητα της σιωπής. 

5 σχόλια:

  1. τόσο..απλά..
    τόσο..υπέροχα..
    τόσο..αληθινά..

    τα σέβη μου
    καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχο και η εικονα φανταστικη!
    Καλή εβδομάδα να έχουμε!
    Καλό ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπέροχο κείμενο όπως όλα τα υπόλοιπα που κοίταξα με μια γρήγορη ματία στο blog σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τα λουλουδάκι που μέχρι και πέτρας σχίζουν στα δύο για να βγουν στο φως

    ΑπάντησηΔιαγραφή