Ν'αγαπάς.
Ν'αγαπάς όπως η Παναγιά μας τον Χριστό.
Που τον πήγε προχθές στον Ναό, στον Συμεών!
Ν'αγαπάς δίχως να περιμένεις ανταπόδοση.
Ν'αγαπάς μ'όλη σου την ύπαρξη.
Κι αν σε δυσκολεύει αυτή η φράση,
ξεκίνα με κάτι φαινομενικά μικρό:
Βγες για λίγο απ'τον εαυτό σου.
Γι'αρχή, για μια στιγμή μονάχα!
Σκόρπισε ένα χαμόγελο,
κάνε μια καρδιακή ευχή
για τον διπλανό σου.
Και ωπ!
Θα δεις -σιγά-σιγά- πώς
ο Παν-ήλιος της Αγάπης Του
θα αρχίσει να ζεσταίνει
την ύπαρξή σου.
Μετά, θα θες να δίνεις κι άλλο!
Κι άλλη αγάπη!
Κι άλλο χαμόγελο!
Κι άλλη προσευχή!
Όλο και πιο πολύ!
Και το πι'ωραίο ξέρεις ποιο είναι;
Πως αντί να μειώνεται η αγάπη σου,
θ'αυξάνει!
Αντί να αδειάζεις, θα γεμίζεις!
Φως, ελπίδα, χαρά, αγάπη, γαλήνη!
Γι'αυτό σου γράφω:
αγάπα, αδερφή/έ!
Και ξέρεις πού θα σε βγάλει;
Στην αγκαλιά του Θεού!
:)
υγ: Φωτογραφία σημερινή απ'την Παναγιά Υπαπαντή (μητρόπολη) στην Καλαμάτα
