Αγάπα, αδερφή/έ.

 Ν'αγαπάς.

Ν'αγαπάς όπως η Παναγιά μας τον Χριστό.

Που τον πήγε προχθές στον Ναό, στον Συμεών!

 

Ν'αγαπάς δίχως να περιμένεις ανταπόδοση.

Ν'αγαπάς μ'όλη σου την ύπαρξη.

Κι αν σε δυσκολεύει αυτή η φράση,

ξεκίνα με κάτι φαινομενικά μικρό:

Βγες για λίγο απ'τον εαυτό σου.

Γι'αρχή, για μια στιγμή μονάχα!

Σκόρπισε ένα χαμόγελο,

κάνε μια καρδιακή ευχή 

για τον διπλανό σου.

Και ωπ!

Θα δεις -σιγά-σιγά- πώς 

ο Παν-ήλιος της Αγάπης Του

θα αρχίσει να ζεσταίνει

την ύπαρξή σου.

Μετά, θα θες να δίνεις κι άλλο!

Κι άλλη αγάπη!

Κι άλλο χαμόγελο! 

Κι άλλη προσευχή!

Όλο και πιο πολύ!

Και το πι'ωραίο ξέρεις ποιο είναι; 

Πως αντί να μειώνεται η αγάπη σου,

θ'αυξάνει!

Αντί να αδειάζεις, θα γεμίζεις! 

Φως, ελπίδα, χαρά, αγάπη, γαλήνη!

Γι'αυτό σου γράφω:

αγάπα, αδερφή/έ!

Και ξέρεις πού θα σε βγάλει;

Στην αγκαλιά του Θεού!
:)

υγ: Φωτογραφία σημερινή απ'την Παναγιά Υπαπαντή (μητρόπολη) στην Καλαμάτα

Μητρότητα

Χαίρε Κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε

εκ σου γαρ ανέτειλε ο ήλιος της δικαιοσύνης

  Τι πλούτος συναισθημάτων! Πώς να περιγραφούν με λέξεις τα όσα βιώνει μια μητέρα; Το σώμα της μεγαλώνει για να φιλοξενήσει με ζεστασιά καινούριους ανθρώπους, που με όλη την θαυμάσια σοφία του Δημιουργού έρχονται στον κόσμο. Η καρδιά της μεγαλώνει για να φιλοξενήσει με στοργή τα καινούρια πλάσματα του Θεού που τρέφονται από την αγάπη της.  Η μητρική φροντίδα κάθε άλλο παρά αυτοθυσία λογίζεται μέσα της. Είναι το ξεχείλισμα της καρδιάς της. Αγάπη γνήσια, καθαρή, χωρίς συμφέρον. Χωρίς ανταλλάγματα. Μόνο αντάλλαγμα το χαμόγελο του παιδιού. Τα γέλια, οι χαρές και τα παιχνίδια. Να το βλέπει να μεγαλώνει μέσα στην αγκαλιά της. 

  Για το παιδί της θα φυλάξει αυτό που η ίδια νομίζει καλύτερο. Θα τα δώσει όλα. Αν χρειαστεί και τη ζωή της, χωρίς ενδοιασμούς.

  Κάθε μητέρα και κάθε παιδί ένα ξεχωριστό ζευγάρι. Οι δυο τους έχουν ένα μυστικό τρόπο επικοινωνίας που κανείς άλλος δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει. Οι δυο τους διασκεδάζουν με τρόπους που οι άλλοι δεν μπορούν να συμμετέχουν. 

  Μέσα από τη μητέρα το βρέφος θα αντιληφθεί ότι υπάρχει σαν οντότητα. Θα μάθει τον κόσμο. Μέχρις ότου να είναι έτοιμο να τον εξερευνήσει μόνο του, με τη σιγουριά όμως ότι το χέρι της μητέρας θα είναι πάντα εκεί απλωμένο, έτοιμο να το κρατήσει όταν φοβάται. Η αγκαλιά της θα είναι πάντα εκεί για να το παρηγορήσει όταν πέφτει και χτυπά. Και αργότερα η διδασκαλία της για να του μάθει χρήσιμα πράγματα. Και αργότερα η ματιά της και ο νους της που το παρακολουθούν με αγωνία να γίνεται έφηβος και να επαναστατεί. Και ακόμη έπειτα όταν ανοίγει τα φτερά του, η μητέρα εξακολουθεί να το παρακολουθεί άλλοτε διακριτικά και άλλοτε πιο αδιάκριτα, πάντοτε όμως με την ίδια ανεξάντλητη αγάπη.

  
  Δεν στερεύει η βρύση της μάνας. Ποτέ δεν πρέπει να στερεύει, μονάχα πρέπει η ίδια να μάθει να υπολογίζει τη ροή ανάλογα με τη δίψα του παιδιού της. Για να το ξεδιψάει, χωρίς να το πνίγει.

 Και η υπομονή της είναι ατέλειωτη. Χρόνια ολόκληρα θρέφει, παρηγορεί, κοιμίζει, σκέπει, δίνει συμβουλές με τρυφεράδα. Όταν πονάει και αρρωσταίνει το παιδί της, νιώθει τον ίδιο πόνο στο σώμα της. Αγάλλεται η ψυχή της, όταν εκείνο χαίρεται. Το καμαρώνει κρυφά, το θαυμάζει, το επιβραβεύει και χαμογελάει με τα κατορθώματά  του. Στα μάτια της είναι τέλειο, δεν θα μπορούσε αλλιώς να το φανταστεί και ούτε θέλει. Ακόμα και αν συμβεί να υποφέρει που το παιδί της είναι διαφορετικό από τα άλλα τα «φυσιολογικά», για εκείνη εξακολουθεί να είναι τέλειο, όπως ακριβώς και στα μάτια του Θεού.  

  Μητέρα του Θεού η Παναγία. Η Παναγία πόση ταπείνωση πρέπει να  είχε για να χωρέσει μέσα της ο ίδιος ο Θεός! Την ίδια ταπείνωση ας έχει κάθε μητέρα για να αγαπάει πάντοτε το παιδί της, όπως ακριβώς είναι, τέλειο, καθώς στα μάτια του Θεού.

υγ: Κείμενο της Ελένης Κ. Την ευχαριστούμε πολύ!
υγ2: Χρόνια πολλά σ'όσους γιορτάζουν! Χρόνια πολλά στην πόλη της Καλαμάτας.
υγ3: Φωτογραφία από εδώ.
υγ4: Το δίστιχο στην αρχή είναι απόσπασμα απ'το απολυτίκιο (=τροπάριο) της Υπαπαντής.

Χρόνια πολλά Καλαμάτα!

Σήμερα, στη γιορτή της Υπαπαντής του Χριστού, γιορτάζει η πόλη της Καλαμάτας.
Γιορτάζει και η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας (Παναγιά η Υπαπαντή).
Χρόνια πολλά σε όλους τους Παναγιώτηδες και Παναγιώτες!

υγ: Ευχαριστώ τον καλό φίλο Ν. για την φωτογραφία αυτή.