τα μάτια της καρδιάς

Πόσες και πόσες φορές

απλά αφηνόμαστε 
στα πάθη μας...

Πόσες και πόσες φορές

ξεχνούμε 

ότι η αληθινή ζωή 
είναι αλλού.

Μα είναι η πόρτα Του 
πάντα ανοιχτή

και θα μας περιμένει.

Ωσότου κλείσουν τα μάτια μας

κι ανοίξουν πάλι
σ'άλλη διάσταση...

Αυτό είναι ο θάνατος: 

ένα μικρό 
-συγκλονιστικό- 
ανοιγόκλεισμα των ματιών μας.

Αυτό είναι η αγάπη του Θεού:

η ζωή 
που κάνει τα μάτια της καρδιάς

ν'ανοίγουν πάλι 
για να βλέπουν την ουσία. 

να ξεχάσεις τη χώρα της λήθης..

Κατάφερα να ανοίξω τα μάτια μου μετά από καιρό...
Φτάνει ένα σημείο που καταλαβαίνεις ότι δεν πάει άλλο, 
ότι πρέπει να γυρίσεις,
να ξεχάσεις τη χώρα της λήθης...

λίγες φράσεις ενός πολύ καλού μου φίλου

Δάνεισέ μου τα μάτια σου.

(...) Γι'αυτό, σε παρακαλώ...

δάνεισέ μου τα μάτια σου 

να δω με την καρδιά σου.

δάνεισέ μου τα δάκρυά σου

να αγγίξω τον πόνο σου.

δάνεισέ μου το γλυκό χαμόγελό σου

να φτάσω ως τον ουρανό.

δάνεισέ μου την αναπνοή σου

ν'ακούω το λεπτό ήχο της ψυχής σου.

Τμήμα ποιήματος που'χα γράψει παλιότερα. 
από καρδιάς. εν κινήσει. με σιωπή. με αγάπη.

Πρέπει να ψάχνεις με την καρδιά

…Έκανε καλό στην καρδιά, σαν δώρο. Όταν ήμουν μικρός, το φως του χριστουγεννιάτικου δέντρου, η μουσική της λειτουργίας τα μεσάνυχτα, τα τρυφερά χαμόγελα έκαναν να ακτινοβολεί με τον ίδιο τρόπο το χριστουγεννιάτικο δώρο που έπαιρνα.

- Οι άνθρωποι στον τόπο σου, είπε ο μικρός πρίγκιπας, καλλιεργούν πέντε χιλιάδες τριαντάφυλλα στον ίδιο κήπο και δεν βρίσκουν εκεί αυτό που γυρεύουν…

- Δεν το βρίσκουν, του απάντησα.

- Και όμως αυτό που ψάχνουν θα μπορούσαν να το βρουν σ’ένα μονάχα τριαντάφυλλο ή σε λίγο νερό…

- Φυσικά, απάντησα

Και ο μικρός πρίγκιπας πρόσθεσε:

- Όμως τα μάτια είναι τυφλά. Πρέπει να ψάχνεις με την καρδιά…

(απόσπασμα απ'τον "Μικρό πρίγκιπα" του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ)

υγ: Αναδημοσίευση από παλιότερή μας ανάρτηση

Και μετά δε σκέφτεσαι αμαρτίες!

 ...Και μετά δε σκέφτεσαι αμαρτίες. Γιατί οι αμαρτίες συγχωρούνται. Οι αμαρτίες σου συγχωρούνται. Μην ασχολείσαι συνεχώς με τις αμαρτίες σου! Σε παρακαλώ πάρα πολύ! Δε διορθώνονται τ'αμαρτήματά σου όταν ασχολείσαι μ'αυτά.  

Τα αμαρτήματά σου διορθώνονται όταν αγαπήσεις το Χριστό. Το αμάρτημά σου μην το κοιτάς. Μην το περιεργάζεσαι, μην το σκαλίζεις, μην το αναλύεις, μην το εμβαθύνεις. Μην ασχολείσαι συνέχεια μ'αυτό. Δώσου στο Χριστό. Στρέψε τα μάτια της ψυχής στο Χριστό. 

Άνοιξε τα χέρια σου στο Χριστό, όπως το λέει ο π.Πορφύριος, αγκάλιασε το Χριστό και μην ασχολείσαι με τις αμαρτίες. Μην ασχολείσαι μ'αυτές! Θα φύγουν μόνες τους. 

απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου (www.atheataperasmata.com)