Η αθωότητα της παιδικής ψυχής

Δύο αθώες παιδικές ψυχούλες,αποφασίζουν να εισχωρήσουν
και να κλειστούν μέσα στα σώματα δύο ενηλίκων.
Μέσα από εκεί θέλουν να ζήσουν τη ζωή των μεγάλων,
να νιώσουν και να δώσουν αγάπη.
Δύο ευαίσθητες παιδικές καρδούλες που θέλουν
να χτυπούν μαζί με τις καρδιές των άλλων.
Όμως,σιγά σιγά σταδιακά συνειδητοποιούν πως,
οι μεγάλοι ακούν μόνο τον ήχο της δικής τους φωνής
και οι καρδιές τους χτυπούν μονάχα για τον εαυτό τους.
Τα δύο παιδιά πια βλέπουν πώς ο κόσμος,
όπως τον είχαν φανταστεί στο δικό τους μυαλό,
ήταν τελικά μόνο μια πλάνη.
Έτσι με θλιμμένα προσωπάκια αποφασίζουν,
να πετάξουν και να γυρίσουν στον δικό τους κόσμο,
εκείνον, των ονείρων που είναι φτιαγμένος από ευφορία και μουσική
με την γλυκύτητα και αθωότητα της παιδικής ψυχής .
Ένας ονειροπόλος Παράδεισος που σε αυτόν
δεν θες να μεγαλώσεις ποτέ.

του Ταξιδευτή κ Ονειρευτή

Μάθε να'σαι αυθεντικός...

Περιτριγυρίζομαι από ένα σωρό υπέροχους ανθρώπους που, όμως, (λόγω του χώρου) έχουν ένα έντονο αρνητικό χαρακτηριστικό: υποκρίνονται. Δείχνουν άλλο πρόσωπο απ'αυτό που πραγματικά είναι. Καθένας για διαφορετικό λόγο ίσως, όμως το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο...

Σ'ένα κόσμο γεμάτο προσωπεία, η υποκρισία θαμπώνει την ατμόσφαιρα αργά, ολέθρια και υπνωτικά. Παρατηρώ τον καθένα προσεκτικά. Πέρα απ'την υποκρισία εντοπίζω αρκετά στοιχεία καλοσύνης, εξυπνάδας, κλπ. Ο Θεός μοίρασε τάλαντα σ'όλους ανεξαιρέτως. Μα η υποκρισία θολώνει την καρδιά τελικά, παραλύει και παραμορφώνει με τον καιρό τον άνθρωπο.

Θυμάμαι αυτό που λέει κάπου στο ευαγγέλιο: απ'το περίσσευμα της καρδιάς του μιλάει ο άνθρωπος. Αυτά που έχει μέσα του, αυτά θα εκδηλώσει με το λόγο του. Όμως, αν η καρδιά είναι θολωμένη, δηλητηριασμένη απ'την υποκρισία, τότε καταλαβαίνεις ποια είναι τ'αποτελέσματα.. Μια σύγχρονη Βαβέλ. Το "ναι" σου να'ναι αληθινό "ναι" και το "όχι" σου αληθινό "όχι" λέει πάλι κάπου αλλού στο ευαγγέλιο.

Κρύβοντας το αληθινό μας πρόσωπο, τα συναισθήματα, τους λογισμούς μας γινόμαστε δυσκίνητοι άνθρωποι. Όσο καταπιεζόμαστε δείχνοντας άλλο απ'το αληθινό μας πρόσωπο τόσο τα θάβουμε στο υποσυνείδητό μας: κάποια στιγμή θα βγουν στην επιφάνεια με εκτυφλωτικά ωμό τρόπο. Σαν άγρια θηρία πεινασμένα.

Ναι! Να προσαρμόζεσαι στο κλίμα της δουλειάς σου, του κοινωνικού κύκλου σου χωρίς, όμως, να χάνεις την αυθεντικότητά σου. Την προσωπικότητά σου. Μάθε να'σαι διακριτικά αληθινός γιατί η αλήθεια ποτέ δε χάνει. Μάθε να'σαι αυθεντικός, επειδή έτσι ζωγραφίζεις έναν πανέμορφο ορίζοντα αγάπης μέσα σου και γύρω σου. Μάθε να ανταποκρίνεσαι στο καλό, γιατί μόνο αυτό λάμπει αιώνια.