Απογειωτικό άγγιγμα ζωής!

(...) Γι'αυτό και ο άνθρωπος δε μένει μονάχα στα κρύα, σκέτα που αντικρύζουν τα μάτια του. 
Γι'αυτό και δημιούργησε ποιήματα: για να προσπαθήσει να εκφράσει τα όσα αληθινά ο μέσα κόσμος του αισθάνεται. 
Γι'αυτό και γεννήθηκε η μουσική: για να αγκαλιάζουν οι ήχοι της την μοναδικότητα της ανθρώπινης φύσης μας. 
Γι'αυτό ήρθε και ο Χριστός στη γη: για να μας δείξει έμπρακτα πως η Αγάπη δεν είναι ζήτημα θεωριών, αλλά εφικτή πράξη και λύτρωση και απογειωτικό άγγιγμα ζωής. 

> Είμαστε κάτι παραπάνω απ'τα λασπόνερα του πεζοδρομίου. Παρόλο που η ζωή μας πολλές φορές μοιάζει μ'αυτά... Στο σταυρό του Χριστού όλα μεταστοιχειώνονται... Πότε θα το πιστέψουμε επιτέλους;;
υγ2: Φωτογραφία από το blog της Νικολέτας

Ποτέ δεν είναι αργά να πεις "σ'αγαπώ"

Πρόσφατα, μια καλή μου φίλη έχασε τον πατέρα της. Ανακοπή καρδιάς. Αφού πέρασαν κάποιες μέρες και συνήλθε, δύο πράγματα θυμάμαι που μου είπε και με συγκλόνισαν. Πρώτον, "δεν ήμουν έτοιμη γι'αυτό". Και δεύτερον, "δε θυμάμαι πότε του είπα τελευταία φορά "μπαμπά, σ'αγαπώ"...

Να θυμάσαι, καλέ μου φίλε, καλή μου φίλη, ότι κάθε στιγμή που περνάει και αναπνέεις ακόμα είναι μια ακόμα ευκαιρία που σου δίνει ο Θεός. Εκμεταλλεύσου την όσο πιο καλά μπορείς. Μη ντρέπεσαι να λες το "σ'αγαπώ". Μπορεί να το νιώθεις, να το υπονοείς... Όμως, άλλη γλύκα έχει το να το λες και να το εννοείς. Ακόμα και τώρα. Που μπορεί να μην είσαι κοντά στους δικούς σου... Πάρε το τηλέφωνο στα χέρια σου και πες τους "σας αγαπώ". "Σας αγαπώ τόσο πολύ".

Ποτέ δεν είναι αργά να πεις "σ'αγαπώ"....

υγ: Και ένα άρθρο παρόμοιο πολύ ωραίο: http://apostagmatakardias.blogspot.com/2012/02/blog-post_05.html