Άγιε του Θεού, Παΐσιε!

 Άγιε του Θεού, σ'ευχαριστούμε!

Άγιε του Θεού, είσαι μαζί με τον Χριστό μας!

Άγιε του Θεού, μεσίτευσε για μας εδώ στη γη αυτή!

Άγιε του Θεού Παΐσιε, πρέσβευε υπέρ ημών!

Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον της ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα

 αλιευμένο απ΄το διαδίκτυο

 

Ευτυχία δεν είναι το ζάλισμα, που δίνουν οι πολυμέριμνες ηδονές και απολαύσεις, αλλά η ειρήνη της ψυχής και η σιωπηλή αγαλλίαση της καρδιάς. Όποιος έχει χάσει τον εαυτό του, έχει χάσει την ευτυχία. Μ’ αυτό το βύθισμα στον εαυτό του βρίσκει ο άνθρωπος τον Θεό. Γι’ αυτό είπε ο Χριστός: «Ουκ έρχεται η βασιλεία του Θεού μετά παρατηρήσεως: ουδέ ερούσιν, ιδού ώδε, ή ιδού εκεί. Ιδού γαρ η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί».

Ταπεινή και ήσυχη ζωή, θα πεί αληθινή ζωή. Κάθε στιγμή της ζωής είναι πολύτιμη για τον άνθρωπο. Ζώντας με τον εαυτό μας, δεν γινόμαστε εγωιστές, όπως θα πούνε κάποιοι που κρίνουνε ξώπετσα. Ίσια – ίσια, μ’ αυτόν τον τρόπο ανθίζει μέσα μας ένα πάντερπνο περιβόλι, γεμάτο αγάπη για τους άλλους, κι η καρδιά μας πίνει από τη δροσερή πηγή που έβαλε ο Θεός μέσα μας. Εκείνος είπε: «Η βασιλεία του Θεού βρίσκεται μέσα σας». Και τι άλλο είναι η βασιλεία του Θεού, παρά η αληθινή ζωή; «Ότι παρά Σοι πηγή ζωής. Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως». «Σε Σένα, λέγει, βρίσκεται η πηγή της ζωής». ..

Καλότυχος είναι όποιος ξεμάκρυνε από τον κόσμο κι από την απατηλή ταραχή του, και προσέχει μοναχά στον εαυτό του. Όποιος δεν ένοιωσε την ειρήνη, δεν ένοιωσε πως ζει.

Πόσο έμορφο πράγμα είναι να μη σε ξέρει κανένας, να σ’ έχουνε όλοι λησμονημένον! Ο ταπεινός αγαπά τη σιωπή και τη λησμονιά. Η ευτυχία βρίσκεται μέσα μας. Μέσα μας είναι ο θησαυρός. Όποιος ζει εσωτερικά, ζει αληθινά. Αναπαύουμαι μοναχά με δυό – τρεις ανθρώπους απλούς και καλοκάγαθους, που έχουνε αγάπη μέσα τους και ειρήνη στην καρδιά τους. Δεν θέλω μήτε θαυμασμούς, μηδέ δόξες, μήτε άλλες τέτοιες συμφορές, θέλω να είμαι ξεχασμένος κι ασήμαντος. Ω λησμονιά, τι μπάλσαμο είσαι για όσους ποθούνε την ειρήνη! Κατάρα είναι η δίψα που έχουνε οι άνθρωποι να κατασταθούνε ξακουσμένοι, να τους δοξάζει ο κόσμος και να βασανίζουνται μέσα στη ματαιότητα κι εκείνοι που θαυμάζουνται κι εκείνοι που θαυμάζουνε.

Ο αγέρας μοσχοβολά… Σιγοσαλεύουνε τα κλαδιά κι οι κορφές των δέντρων… Το μυστήριο του κόσμου το νοιώθω και μέσα μου κι απέξω. Μυστικές θύρες ανοίγουνε από παντού. Το κάθε δέντρο, το κάθε χορτάρι, το κάθε λουλούδι, σαν να με βλέπει… Κι εγώ μαζί μ’ αυτά ζω ευτυχισμένος, μέσα στην ησυχία και στην ειρήνη της ταπείνωσης. Δεν θέλω να είμαι άνθρωπος, το πονηρότατο αυτό πλάσμα, που από την πονηριά, από τη φιλοδοξία κι από την αχορταγιά, δεν έχει καιρό να ζήσει, κι είναι ολοένα φουρτουνιασμένος!

Κανένας δρόμος δεν βγάζει στην ειρήνη της καρδιάς, παρά μόνο ο Χριστός, που σε καλεί πονετικά και που σου λέγει: «Εγώ ειμί η οδός».

Φώτης Κόντογλου 

Ζωή με το Χριστό

(αλιευμένο από το διαδίκτυο)

Μπορεί να πηγαίνεις τακτικά εκκλησία, να διαβάζεις Θεολογικά βιβλία, να έχεις εικόνες αγίων στο σπίτι σου, κομποσχοίνια στα χέρια σου, να δίνεις ελεημοσύνη, να ακούς ομιλίες θεολογικές, να ταπεινολογείς και να μιλάς πνευματικά.

Όμως να είσαι θυμωμένος με τους άλλους. Στις δυσκολίες να μεμψιμοιρείς.

Να μην ικανοποιείσαι με τα λεφτά που έχεις, με τις ανέσεις που έχεις, να νιώθεις καταπιεσμένος, ανήσυχος, ανικανοποίητος με όλα και όλους, να βρίσκεσαι συνέχεια σε αντιπαράθεση και ανταγωνισμό με ότι και όποιον βρίσκεται δίπλα σου.

Αυτό σημαίνει δεν ζεις Χριστό. Όσο και αν μιλάς για Χριστό. Αυτό μυρίζει Θάνατο. 

 

Τι ξεχωρίζει σήμερα ένα Χριστιανό από τον υπόλοιπο λαό;

Αν στις δυσκολίες, στους πειρασμούς, μπροστά σε δύσκολους ανθρώπους, δεν έχεις υπομονή, πραότητα, χαρά, απλότητα και κυρίως ταπείνωση, σημαίνει ότι ακόμη δεν έχεις καταλάβει τι σημαίνει εν Χριστώ ζωή.

 

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

 

 

Δύο μυστικά

Να σου πω δύο μυστικά, αδερφή/έ μου, για το ταξίδι αυτό που από τώρα έχουμε ξεκινήσει και ολοκληρώνεται όταν φτάσουμε στον προορισμό μας και ανοίξουμε τα μάτια μας στην ουράνια Βασιλεία του Θεού:

Ταπεινά και με ειλικρίνεια.

Όταν ο αγώνας μας (πνευματικός, σωματικός, προσωπικός, οικογενειακός, κλπ) εμπεριέχει ταπείνωση και ειλικρίνεια, τότε η αγάπη του Θεού, η Χάρη Του μας ενισχύει και μας προστατεύει!

Ας ευχόμαστε. Ας προσπαθούμε. Και ας....ανεφοδιαζόμαστε με εξομολόγηση και Θ.Κοινωνία.

Να εύχεσαι, αδερφή/έ...

Όπου κι αν είσαι!

Καλημέρα, αδερφή/έ!
Εύχομαι να είσαι καλά και να αντέχεις.

Γράφω αυτές τις λίγες γραμμές απλά για να σου πω ότι κάτι που ήδη ξέρεις: 

πως δεν έχει σημασία το πού βρίσκεσαι για να προσπαθείς να είσαι κοντά στον Χριστό μας! Και η ζωή κοντά στο Χριστό μας φέρνει κοντά με όλη την Πλάση: τους ανθρώπους, τα ζωάκια, τα δέντρα, όλα!

Πώς το έλεγε κι ο άγιος Πορφύριος; 'Μπορεί να ήμουν στο κέντρο της Αθήνας -σσ: όταν ήταν στην Πολυκλινική Αθηνών- όμως ζούσα τον Θεό λες και ήμουν στο άγιο Όρος'!

Ο αγαπημένος άγιος αυτός καθετί το έστρεφε και το ένωνε με την αγάπη του Θεού. Έτσι, όπου κι αν ήταν, ο νους του, η ψυχή του, όλη του η ύπαρξη εξέπεμπε αγάπη γνήσια και ο Θεός τον φώτιζε, τον χαρίτωνε, τον αγίαζε.

Καλή/έ μου αδερφή/έ, όπου κι αν είσαι να ζητάς το έλεος του Θεού. Την αγάπη Του. Είτε είσαι μέσα σε ένα πολύβουο αστικό κέντρο είτε στο λεοφωρείο είτε στο αυτοκίνητο είτε σε μοναστήρι είτε στην εξοχή είτε... οπουδήποτε!

Όλα είναι δυνατά για τον Θεό! Αρκεί, δίχως εγωισμό, να νιώθουμε και να αποδεχόμαστε την αμαρτωλότητά μας, τη χοϊκότητά μας και Εκείνος θα δει την καλή μας διάθεση. Και... ωωπ (ναι! τόσο άμεσα, απαλά, απλά, χωρίς καν να το καταλάβουμε ή να το κατανοήσουμε) η Χάρη Του θα μας γλυκάνει όλη μας την ύπαρξη!

Της ψυχής η μελωδία

Αδερφή/έ μου, 

εύχομαι να είσαι καλά. Το ξημέρωμα να σε βρίσκει ζωντανό και η νύχτα γεμάτο ελπίδα. Κάθε μέρα να αγωνίζεσαι. Δεν έχει νόημα αλλιώς... 

Σκεφτόμουν πως οι μέρες μας χαρίζονται ως δώρο από τον Πατέρα μας Θεό. Πως μας δίνει ευκαιρίες να αναζητήσουμε τα τάλαντά (ταλέντα) μας. Να αγαπήσουμε Αυτόν και τον αδερφό μας. Να μάθουμε να εμπιστευόμαστε την Αγάπη Του.

Γι'αυτό και έλεγε ένας καλός μου φίλος, μοναχός, πως είμαστε μουσικά όργανα. Αν δεν αγωνιστούμε, αν δεν εξασκήσουμε τα τάλαντά μας, δεν θα είμαστε ευτυχισμένοι! Πολύ με είχε συγκινήσει αυτή η προτροπή του!Άκου εκεί, μουσικά όργανα! 

Αλλά, ναι, έτσι έχει ομορφιά η ζωή. Άλλος έχει ταλέντο στην ομιλία, άλλος στη μαγειρική, άλλος στη φωνή, άλλου πιάνουν τα χέρια του στις κατασκευές, άλλος έχει καταπληκτική γραφή, άλλος ασυναγώνιστη σκέψη, άλλος έφεση στο διάβασμα, στις επιστήμες, κλπ...

Ας αγωνιζόμαστε, αδερφή/έ μου. Ας ακούγεται απ'τις ψυχές μας η μελωδία του μουσικού οργάνου μας -του τάλαντού μας. Και, προσευχή και μετάνοια, αδερφή/έ. Γνήσια, έμπονη, αθέατη.

Στο εύχομαι.
Εύχου.

Δόξα τω Θεώ κι ένας καφές

Θυμάσαι;

Θυμάσαι πού βρισκόσουν πριν μερικά χρόνια; Ίσως χρειάζεται να βουτήξεις στο βαθύ μπλε των αναμνήσεών σου. Ίσως να το έχεις ακόμη στα παράθυρα της καρδιάς σου, φρέσκιες αναμνήσεις...

Όπου και όπως βρισκόσουν, ένα έχει τη μεγαλύτερη σημασία: πως ακόμη είσαι ζωντανός, αδερφή/έ. Πως αγωνίζεσαι. Πως προσπαθείς. Ο καλός μας Θεός μας δίνει ακόμη χρόνο για να ζωγραφίζουμε τη ζωή μας. 

Ας κάνουμε ό,τι καλύτερο για να ζωγραφίζουμε όμορφες αναμνήσεις. Να υμνούμε τον Κύριο. Να μετανοούμε, να εξομολογούμαστε και να κοινωνούμε. Να ζούμε με αγάπη και χαρά. Να πλαταίνουμε την καρδιά μας για να χωράει τον διπλανό μας.

 Πάρε, αδερφή/έ, λοιπόν, μια ανάσα και ξεκίνα!

Και...γιατί όχι; Μπορούμε απλά να ξεκινήσουμε με ένα 'Δόξα τω Θεώ' κι έναν καφέ :)

Άγιε Γεώργιε πρέσβευε υπέρ ημών!

 

Άγιε Γεώργιε!

Άγιε τροπαιοφόρε!

Σε ευχαριστούμε που μας προσέχεις!

Βγάζοντάς με από το αδιέξοδο

Χριστός Ανέστη, αδέρφια μου!

 

Πόσες μα πόσες φορές έχουμε βρεθεί σε διλήμματα... Σε αδιέξοδα... 

Πόσες φορές μεγάλες λύπες μας έχουν περικυκλώσει...

Πόσες και πόσες φορές έχουμε απογοητευτεί από κακές συμπεριφορές...

Τι μπορούμε να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις;

Ας δοθούμε στην προσευχή. Προσευχή διάπυρη, αληθινή, γνήσια, έμπονη. Και ο Χριστός μας σίγουρα θα μας απαντήσει. 

Όπως το λέει και στο Ψαλτήρι (ψαλμός 117, 5-6) ο Δαυίδ:

"Όταν σε δύσκολη ήμουν θέση, τον Κύριο επικαλέστηκα

κι εκείνος μου αποκρίθηκε, βγάζοντάς με από το αδιέξοδο.

Ο Κύριος με βοηθάει,

δε θα φοβηθώ ό,τι και να μου κάνουν οι άνθρωποι".

 

Χριστός ανέστη, αδέρφια!

 Αδέρφια μου, αγαπημένα!

Χριστός Ανέστη!

Το φως το αναστάσιμο εύχομαι από καρδιάς να γεμίζει τις καρδιές και τις ψυχές σας με γλυκύτητα Χριστού, παρηγοριά, ελπίδα, υπομονή, χαρά!

Είσαι έτοιμη, ψυχή μου;

Έρχεται. 

Έρχεται ο Βασιλιάς της Δόξας. Ο Δημιουργός όλων. Ο Ων. Ο Πατέρας μας. 

Θα έρθει και θα θυσιαστεί ως ο έσχατος όλων για εμάς. 

Για εμάς...

Το διανοείσαι, ψυχή μου;

Νιώθεις τι συμβαίνει αυτές τις ημέρες στις εκκλησιές μας; 

Είσαι έτοιμη, ψυχή μου;

Ανοίχτηκε ο Παράδεισος για χάρη μας!

 Ξέρω ότι περνάς δύσκολα πολλές φορές...

Μου είπες για τα βάσανα, τους σταυρούς που σηκώνεις εσύ, η οικογένειά σου, οι κοντινοί σου άνθρωποι. Ξέρεις κάτι; Όλοι έχουμε μικρότερους ή μεγαλύτερους σταυρούς που σηκώνουμε. Μα...τι λέω; Ο κάθε σταυρός είναι σταυρός. Είναι προσωπικός. Κι έτσι δεν είναι συγκρίσιμος ούτε μετρήσιμος.

Συν τοις άλλοις, είμαστε άνθρωποι με τα πάνω μας και τα κάτω μας. Με τις χαρές και τις λύπες μας. Με τις αρετές και τα πάθη μας. Με τους αγώνες και τις αμαρτίες μας.

Μέσα στις λιακάδες και στις τρικυμίες μας, ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε (όσο το επιθυμούμε) στο καράβι που λέγεται Εκκλησία. Και ο καπετάνιος μας είναι ο Θεός μας. Και μας αγαπάει πολύ περισσότερο απ'όσο μπορούμε να δούμε ή να καταλάβουμε ή να φανταστούμε.

Με την Σταύρωση και την Ανάστασή Του, μας χαρίστηκαν τα πάντα! 

Ανοίχτηκε για μας φως και χαρά κι ελπίδα ακόμη και πέραν του τάφου!

Ανοίχτηκε ο Παράδεισος για χάρη μας!  

Κι έχουμε τα μυστήρια (εξομολόγηση, Θ.Κοινωνία, Θ.Λειτουργία) της Εκκλησίας μας. 

Δεν είμαστε άοπλοι!

Γι'αυτό, κάνε κουράγιο, αδερφή/έ. 

Κρατήσου

:)

Όταν η ψυχή μας

 Όταν η ψυχή μας, αρχίσει το ταξίδι για την αιωνιότητα, ο καλός Θεός μας θα μετρήσει την ζέση της ψυχής μας. 

Θα μετρήσει τη μετάνοιά μας.Τα δάκρυα που χύσαμε πριν και κάτω από το πετραχήλι του πνευματικού μας, κατά την εξομολόγησή μας.

Θα μετρήσει τις ειλικρινείς, αθόρυβες, κρυφές καλές μας πράξεις. 

Δεν θα κοιτάξει αν κάναμε ηθικιστικού τύπου 'καλές πράξεις' ούτε το πόσα αλάδωτα κάναμε. 

Δες την σπουδαιότατη αγία, την αγ.Μαρία την Αιγυπτία που γιόρταζε προχθές και χθες.

Δες τον Ληστή τον εκ δεξιών.

Αδερφή/έ μου, μη λυγίζεις. Κάνε κουράγιο. Ζήτα απ'τον Πατέρα μας να ευλογήσει το τώρα σου. Τον αγώνα σου. Τις προσπάθειές σου. 

Ζήτα Του να σε συγχωρήσει, μετέλαβέ Τον και όλη η ζωή σου θα γίνει μια γλυκιά ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ. 

Την ευχούλα να θυμάσαι, να τη ζεις.

Την ευχούλα να θυμάσαι, αδερφή/έ. Να την ζεις. Να είναι ανάγκη στην ψυχή σου. Όπως το νερό για το σώμα μας. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με.

Να τη λες όποτε μπορείς. Στους 'νεκρούς' χρόνους της μέρας, στο άνοιγμα και το κλείσιμο των ματιών σου. Στις ευτυχείς ή τις δύσκολες στιγμές. Να'ναι ο Χριστός μας το στήριγμά σου. Όλων μας...

Καλό υπόλοιπο Σαρακοστής, αδερφή/έ. Καλή δύναμη. Να εύχεσαι.