Τον ατέλειωτο ουρανό

Μαγκιά δεν είναι να μιλάς για επαναστάσεις. 
Μαγκιά δεν είναι να απλώνεις αράδες-αράδες τα μανιφέστα σου.
Μαγκιά δεν είναι να είσαι ο διαφορετικός.

Μαγκιά είναι να έχεις τη δύναμη να βγεις πέρα και πάνω απ'τις λέξεις, τη βόλεψη και τα θέλω σου ώστε να μπορέσεις να σηκώσεις το βλέμμα σου ψηλά και ν'απολαύσεις τον ατέλειωτο ουρανό όπως Εκείνος τον έφτιαξε για μας.

Μην το πεις! Απλά προσπάθησε να το ζήσεις.

Πολλές φορές, διαβάζοντας βίους αγίων σκεφτόμουν: "πω, δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρω κι εγώ να γίνω άγιος". Οι άγιοι μού φαίνονταν κάτι μακρινό. Άπιαστο. Κάτι που απλά το θαυμάζουμε χωρίς να προχωρούμε παραπέρα. Στην ουσία.

Ξεχνάμε τι αγώνες έκαναν οι άγιοι για να φτάσουν εκεί που εμείς τους γνωρίζουμε. Θυμόμαστε το δέντρο φορτωμένο με καρπούς, αλλά δε μπορούμε να βάλουμε την εικόνα του ίδιου δέντρου γυμνού χωρίς καρπούς το χειμώνα. 

Λίγο-λίγο κερδίζονται οι αγώνες. Με υπομονή. Επιμονή. Κόπο κι αγάπη. Τα μεγάλα ρεκόρ δε χτίζονται ξαφνικά. Δε ξυπνάει έτσι απλά ο πρωταθλητής και λέει "σήμερα θα κάνω το ρεκόρ". Αγωνίζεται, προετοιμάζεται. Ιδρώνει. 

Θυμάμαι όσες φορές προσπαθούσα να ξανατρέξω μετά από καιρό, δε γινόταν με τίποτα να πιάσω τους χρόνους που έπιανα όσο αθλούμουν συστηματικά! Δε φτάνει μόνο το να πεις. Θέλει αποφασιστικότητα, αδερφέ...

Μην πεις ποτέ, λοιπόν: "α, εγώ είμαι πολύ κακός άνθρωπος. Η προσευχή μου δεν έχει δύναμη". Εσύ αποφασίζεις για το τι θες. Ξεκάθαρα. Θες να προσπαθήσεις; Προσπάθησε! Δε θα γίνεις άγιος με την πρώτη προσευχή -δεν είναι εμπόριο η αγιότητα. Προσπάθησε όμως! Και φρόντισε ν'αδειάσεις σιγά-σιγά απ'όσα σου βαραίνουν την ψυχή. 

Κι έτσι, απαλά, απλά, έρχεται η αλλαγή. Χωρίς καν να το συνειδητοποιήσεις! 

Δε θα χρειαστούν μεγάλα λόγια. Απλά κάνε το πρώτο βήμα προς το ξεβόλεμα και προσπάθησε να ζήσεις στην αγάπη Του.

Καλή σου μέρα, καλή μου ψυχή.

υγ1: Links είναι οι ανοιχτές γαλάζιες φράσεις. Με σχετικές αναρτήσεις. Αν έχεις extra όρεξη και χρόνο :)

υγ2: Στο "φρόντισε ν'αδειάσεις" υπάρχει επίσης link παρόλο που δε φαίνεται. 

υγ3: Φωτογραφία (χαμηλής ανάλυσης) από Cambridge. Κάνοντας punting.

Η βολική μας πραγματικότητα

Κύκλος η ζωή, τα ίδια σχεδόν κάθε μέρα. Θα σηκωθείς, θα πας στη δουλειά, θα επιστρέψεις στις υποχρεώσεις σου, θα τρέχεις ξανά και το απόγευμα. Τα ίδια συνεχώς. Και μέσα απ'όλα αυτά προσπαθείς να βρεις τον τρόπο να τα φέρεις βόλτα. Και όταν τον βρεις, τότε σα να παθαίνεις καθίζηση. Αυτή είναι η βολική μας πραγματικότητα.

Όμως, μια τέτοια ρουτίνα νεκρώνει σχέσεις, θαμπώνει την ψυχή, σκοτώνει τη ζωή. Η ψυχή έχει το χρώμα της περιπέτειας και, γι'αυτό, δεν ανέχεται βολέματα. Αναζητά το διαφορετικό, το καινούριο. Διψά για αλήθεια και η αλήθεια δε χωράει σε καλούπια: είναι αδύνατον να την κλείσεις σε σύνορα. Αν το επιχειρήσεις, τότε θα νεκρωθεί η ζωή.

Θυμάμαι και τις προτροπές του ευαγγελίου. Εκεί ξεκάθαρα τονίζεται πως η ζωή θέλει έρωτα, η ελπίδα είναι το μυστικό και η αγάπη το κλειδί. Οι εκφάνσεις της συμπεριφοράς μας αποκτούν νόημα (και άρα ζωή) όταν κυνηγάς το κάτι παραπάνω, το ανώτερο, το ριζοσπαστικό, το ουράνιο, το αιώνιο...

Ζωή σημαίνει ξεβόλεμα...